Park Pokoju przewodnik dla myślących karykaturalnie

Park Pokoju w Cieszynie nie jest takim, jakim się może wydawać. Dzieją się tam procesy rangi kosmicznej, pojawiają się w nim i znikają z niego postaci równocześnie abstrakcyjne, z drugiej – do bólu realne.

Żeby je zobaczyć i poznać ich jestestwa trzeba mieć umysł otwarty na to wszystko, co nieoczywiste. Owszem, można przejść przez Park Pokoju i nic nie zobaczyć, niczego nie doznać. Starczy jednak czasem tylko usiąść na ławce, zamknąć oczy i w powiewie łagodnego wiatru poczuć, iż jest to miejsce szczególne.

(…) Celem tej książki nie jest ukazanie szeregu postaci oraz zdarzeń mogących uchodzić za groteskowe, śmieszne, i na swój sposób pocieszne. One nie wzięły się znikąd. One i ich losy nieuchronnie szkicują zarysy Europy Środkowej jako przestrzeni nieoczywistej, skomplikowanej i niebanalnej.

równocześnie formują krzywe zwierciadło, w którym każdy z nas, zgłaszający chęć przynależenia do Europy Środkowej, musi się przejrzeć, żeby poznać prawdę o sobie samym. Los przechodnich mieszkańców Parku Pokoju jest poniekąd naszym losem, gdyż wszyscy jesteśmy tylko albo aż pielgrzymami.

Uważamy, że każdy z nas, przy odrobinie prawidłowej woli i koncentracji w towarzystwie kieliszka wytrawnego wina, wynajdzie cząstkę siebie w zarysowanych przez nas postaciach. (…) Każdy czyta na swą własną odpowiedzialność.

Reklamacji nie uwzględnia się. (Ze Wstępu)