Pogranicze folkloru i kultury popularnej w wielkomiejskiej Łodzi

Książka jest poświęcono literackiej kulturze lubianej formującej się w Łodzi – mieście, które przeżyło gwałtowną transformację z sennej osady w znaczny ośrodek przemysłu włókienniczego. Publikacja składa się z dwóch znaczących części.

W pierwszej badacze opisują obszary twórczości literackiej rzadko odwiedzane przez literaturoznawców czy kulturoznawców: pieśni i piosenki funkcjonujące w środowisku robotniczym w całej ich różnorodności wysokogatunkowej i tematycznej; literaturę brukową (na przykładzie kupletów) skierowaną do masowego, słabo wykształconego odbiorcy i egzystującą na obrzeżach literatury „wysokiej"; popularną literaturę humorystyczną i satyryczną, której Łódź stała się w okresie międzywojennym ważnym ośrodkiem wydawniczym; gatunki kultury masowej rodzące się w dwudziestoleciu międzywojennym – odcinkową powieść popularną i „historyjki obrazkowe", czyli zaczątki komiksu pojawiające się na łamach „Expressu Wieczornego Ilustrowanego"; a na zakończenie tej części – teksty reklamowe.

Druga część książki to antologia przybliżająca świat tekstów funkcjonujących w łódzkiej kulturze modnej. Jej poszczególne działy odpowiadają artykułom z części pierwszej i stanowią uzupełnienie badawczych opisów i rozpoznań.

Nie dąży ona do kompletności czy choćby reprezentatywności, lecz ma jedynie dawać wyobrażenie o bogactwie zjawisk literackich i z pogranicza literatury, które współtworzyły kulturę popularną wielkomiejskiej Łodzi.