Rok 1870. Podczas wizyty u swego przyjaciela, nauczyciela Malariusa, doktora Schwaryencronę uderza piękna inteligencja młodego Erika. Interesuje się nim i dowiaduje się, iż chłopiec został dwanaście lat wcześniej adoptowany przez rybaka Herseboma, który wychowywał go razem z dwójką swoich dzieci. Niezwykły detal – Erik został podjęty z morza w kołysce przymocowanej do boi noszącej nazwę zaginionego statku – „Cynthia".
Doktor zaproponował Erykowi kontynuowanie studiów w Sztokholmie i dyskretnie zajął się znalezieniem jego prawdziwej rodziny. Trzy lata później, dzisiaj już jako zdolny student, Erik dowiaduje się, iż nie jest synem norweskiego rybaka. Wybiera się z doktorem w podróż do Nowego Jorku i trafia na ślad niejakiego O’Donoghana, marynarza, który zdaje się znać tajemnicę zatonięcia „Cynthii".
W wieku 22 lat Erik inicjuje studia medyczne i uzyskuje dyplom kapitana żeglugi szerokiej, co pozwala na mu zaokrętowanie na „Alasce", którą rząd szwedzki wysyła na poszukiwanie odkrywcy Nordenskjölda. Rzeczywiście, dowiedział się, że O’Donoghan także bierze udział w tamtej ekspedycji.
Kłopotliwy pasażer nazywający się Tudor Brown próbuje zniweczyć projekt, a statek osiada na rafie u wybrzeży Bretanii. Erik, który został kapitanem statku po samobójstwie dowódcy, kazał podnieść i naprawić „Alaskę"; dzisiaj musi dotrzeć do Przejścia Północno-Zachodniego, zanim nastanie zima. W końcu znajduje statek Nordenskjölda, lecz po poszukiwanym świadku nie ma śladu.
W rzeczywistości Brown uprowadził marynarza na swój jacht; rozpoczyna się pościg, w którym Erik taranuje i zatapia statek przeciwnika. Na barierze lodowej O’Donoghan zostaje zabity poprzez Browna w chwili, gdy wreszcie ma zamiar przemówić; morderca sam zostaje zastrzelony przez Herseboma. Erik przyprowadza „Alaskę" do Sztokholmu i wydaje się, iż stracił wszelką nadzieję na odnalezienie swojego pochodzenia. Ale szczęście mu sprzyja: jego historia, opublikowana w europejskich gazetach, przyciąga uwagę mężczyzny Durriena, który poznał młodego człowieka we Francji. Rozpoznaje w nim swego wnuka, który zaginął w zatonięciu „Cynthii" dwie dekady wcześniej. Erik odnajduje w Paryżu swoją prawdziwą matkę, dowiaduje się, że jest obywatelem Francji, a jego ojciec został zamordowany i okradziony przez Browna, swojego wspólnika. Rozumiemy teraz determinację Browna, żeby jedyny spadkobierca zniknął.
Po powrocie do swojej posiadłości Eryk, teraz bogaty, nie zapomni o swojej pierwszej rodzinie i obsypie ją swoją hojnością; wkrótce poślubi Vandę, córkę swoich przybranych rodziców.
2023 Rozbitek z "Cynthii"
Przełożył i przypisami opatrzył Janusz Pultyn; redakcja Marzena Kwietniewska-Talarczyk; ilustracje George Roux (zaczerpnięte z XIX-wiecznego wydania francuskiego; [wstęp Krzysztof Czubaszek]; skład Andrzej Zydorczak
Wydanie I [w tej serii]
Ruda Śląska: Wydawca: JAMAKASZ Andrzej Zydorczak
Inowrocław: druk i oprawa TOTEM.com.pl Sp. Z o.o.
1 t. 260,[9] s.; [19] ilustracji cz.-b., 6 kart tablicowych barwnych; 21,5×15,5 cm
([kolekcja:] „Biblioteka Andrzeja", Tom 103; Patron linii „Biblioteka Andrzeja": Polskie Towarzystwo Juliusza Verne’a
Nakład: 200 egz. Numerowanych
ISBN 978-83-66980-85-3, oprawa tekturowa lakierowana
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Rozbitek z "Cynthii". Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.