Alkohol i muzy. Polscy artyści i ich ulubione trunki

O alkoholu w dziejach polskiej kultury można pisać bez końca. Wódka oraz inne trunki za każdym razem były obecne w życiu artystów i tak już chyba zostanie. To kwestia pewnej wrażliwości, sposobu życia. Zapewne nie bez powodu związki rodzinne artystów zwykle należały do wyjątkowo skomplikowanych, a życie pod jednym dachem z geniuszem nigdy nie było łatwe. Inna sprawa, iż pikantne historie z życia prywatnego za każdym razem pobudzały ciekawość, stając się tematem licznych plotek w biurach i kawiarniach. Do niedawna nie było przecież tabloidów. Nie lada problem dla badaczy stanowią dzieci występujące w charakterze biografów swych rodziców. Co prawda mają one materiały, do których inni nie mają dostępu, jednak wyjątkowo nieraz dokonują ich cenzury. Rekordy na tym polu pobił Władysław Mickiewicz, który większość życia poświęcił na tropienie i niszczenie dokumentów demonstrujących ojca w złym świetle. W efekcie dzisiejsi badacze biografii wieszcza zamieniają się w detektywów, a rekonstrukcja życia Adama Mickiewicza przypomina pracę specjalistów od kryminalistyki. Kira Gałczyńska nie niszczyła wszakże dokumentów, lecz z premedytacją pomijała albo naginała fakty z życia Konstantego Ildefonsa. Jako córka miała do tego prawo, natomiast jako badaczka – nie. A przecież Gałczyński opisany bez żadnej cenzury może tylko zyskać, bo zostaje ukazany w pełni swego człowieczeństwa. Dotyczy to też jego największych ekscesów alkoholowych. Tak samo barwnej postaci próżno aby szukać w dziejach naszej literatury, z czego już jego współcześni zdawali sobie sprawę. ● Poszedł „spać trzeźwo, a wstanie pijany". Jan Kochanowski ● Romantyczne upojenia filomatów ● Król życia na wielu fortepianach. Artur Rubinstein ● Alkoholowe (i nie tylko) demony Stanisława Przybyszewskiego ● Wóda leje się strumieniem. Strumieniem zwanym Skamander ● Konstanty Ildefons Gałczyński. Dekadencja na wesoło. ● obszerna improwizacja w barze dla woźniców. Stefan Jaracz i jego szewskie pasje ● W tłumie alkoholików za życia i na upiornym pogrzebie. Ireneusz Iredyński. ● Wódka, kobiety i...poezja. (W dowolnej kolejności). Stanisław Grochowiak