Przywracając pamięć miejscom (Wydawnictwo Naukowe UMK)

"Każdy może znaleźć w tej książce coś dla siebie [...]. Natomiast nie ulega wątpliwości, że opis doświadczenia ergonomicznego nadzwyczajnie posiada się w dydaktyce szkoły wyższej i co ważne, jest oryginalny, oryginalny, wyjątkowy ze względu na rzadko spotykaną wśród nauczycieli akademickich pasję, jaką zaprezentowała pani K.

Majchrzak-Ptak,proces kształcenia miał nie tylko merytoryczny, ale i autoedukacyjny charakter, a także sens. Z tego typu postawą spotykamy się szczególnie rzadko, gdyż kształcenie młodych dorosłych, studentów dla zdecydowanej większości akademików jest jedynie formalnym obowiązkiem.

Tymczasem Autorka tej książki potwierdza swoim doświadczeniem, zaangażowaniem i niezwykłą empatią wobec studentów, że edukacja może posiadać rozmiar dialogiczny, partnerski, otwarty, emancypacyjny, a przy tym satysfakcjonujący dla obu stron tego procesu.

Jest przy tym autentyczna, szczera, gdyż nie ukrywa przed czytelnikami wątpliwości, rozczarowań czy choćby znikomych niepowodzeń. Rekonstrukcja cyklu badawczego spełnia naukowe wymagania. Autorka nie poprzestaje bowiem jedynie na przywoływaniu adekwatnych do spodziewanych czy zaobserwowanych reakcji postaw, refleksji własnych lub studentów, lecz odwołuje się w ich interpretacji do socjologicznych, psychologicznych, filozoficznych czy pedagogicznych kategorii pojęciowych i ich teoretycznych źródeł.

dzięki temu rozprawa nabiera nieszablonowego znaczenia poznawczego, a zarazem inspiruje do innych badań." Z recenzji prof. Dr. Hab. Bogusława Śliwerskiego "Pani Kinga Majchrzak-Ptak w swojej książce udowodniła, iż docieranie do pamięci i praca z/nad pamięcią społeczną jest idealnym sposobem edukacji.

Uczy poznawania świata i siebie samego. Uczy także, jak świat i siebie samego zmieniać, przekształcać, rozwijać za pomocą studiów nad pamięcią. Lecz odsłania także ciemną stronę pamięci, jako źródło homofobii, nietolerancji, agresji.

Pedagogika nie powinna zapominać o pamięci... Niezwykle wysoko oceniam te fragmenty recenzowanej pracy, które bezpośrednio odnoszą się do programu,,Studenci wobec miejsc (nie)pamięci UMK", i to zarówno w części projektującej badania, analizującej przebieg tego badania, jak i przedstawiającej rezultaty tego przedsięwzięcia.

Każdy z poszczególnych części tej złożonej procedury dowodzi, iż, po pierwsze, Autorka dysponuje rozległą wiedzą teoretyczną na temat modelu,,badania w działaniu", na co wskazuje np. Wnikliwa charakterystyka przyjętej metody.

Po drugie, Autorka wręcz mistrzowsko opanowała praktykę trudnych partycypacyjnych badań zespołowych. To, co na ten temat napisała, może służyć za metodyczny wzór edukacyjnych badań w działaniu. Będzie to cenna pomoc zwłaszcza dla adeptów tego rodzaju badań, a osobom bardziej innowacyjnym w tej sztuce przytoczone ustalenia posłużą za punkt odniesienia, porównania i dyskusji z innymi rozwiązaniami.

Trzeba mieć obfity poziom świadomości metodologicznej, pewnej odwagi i determinacji, by wieloetapowy, rozciągnięty w czasie, złożony problemowo i organizacyjnie program badania w działaniu konsekwentnie wcielać w życie.

Jest to ważne osiągnięcie Autorki!" Z recenzji prof. Dr. Hab. Wiesława Theissa Powyższy opis pochodzi od wydawcy.