Demokratyzacja kultury współczesnej (Wydawnictwo Naukowe UMK)

Monografia, będąca konsekwencją wieloletnich poszukiwań teoretycznych i badań terenowych, służy przedstawieniu i diagnozie cyklu demokratyzacji kultury współczesnej. Przedstawia spór wokół zmiennych znaczeń demokracji i tym samym ewentualnego wyznaczania demokratyzacji. Szczegółowym przedmiotem zainteresowania autora jest sytuacja w jego własnym kraju, stąd prezentowane przykłady odnoszą się do kontekstu polskiego i na ogół jego dotyczą. Wypracowane ujęcie demokracji zachowuje otwarty charakter, uwzględniający grę między takimi wartościami, jak: wybór, lud, równość, wolność, wielość, różnica, które pozostają kategoriami niedomkniętymi, wypełnianymi treściami w intelektualnych i praktycznych sporach. Takie ujęcie demokracji zezwala na udzielenie odpowiedzi na pytanie nie o to, czym ona jest, ale jak jest użytkowana.Z jednej strony autor ukazuje w książce, w jaki sposób nauka, teoria i wiedza stają się polem ustalania sensów demokracji. Teoretyczne koncepcje zostają zatem ukazane jako należące do dziedziny kultury, wytwarzające i odzwierciedlające zjawisko demokratyzacji. Z drugiej strony omawia praktyki mogące na cykl demokratyzacji wskazywać i go ustanawiać. Atrakcyjny okazują się więc aktorzy społeczni, podejmujący aktywne strategie w konkretnych obszarach. Tym samym analiza prowadzona w całej pracy balansuje między procesami społeczno-kulturowymi wyrażanymi w dyskursach teoretycznych a społeczno-kulturowym doświadczaniem tych procesów w potężnych ludzkich działaniach.