Jacek hugo-bader. włóczęga Wydawnictwo uniwersytetu łódzkiego (Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego)

w przypadku reporterskiej twórczości Hugo-Badera włóczęga – niespieszne przemieszczanie się, niejednokrotnie bez wyraźnego celu, dla samej przyjemności wędrowania i obserwacji – jest czymś więcej niżeli wątkiem, tematyką, toposem czy sposobem ukształtowania narracji, jak np.

w pasażach tekstowych. To model reporterskiego życia, nieodłączny składnik autokreacji tekstowego „ja", życiopisarska strategia, bez której nie sposób interpretować całościowo twórczości tego autora.

Z rozdziału 1 * Izabella Adamczewska-Baranowska w swojej opowieści próbuje podsumować tytułową włóczęgę autora – szkicuje hipnotyzujący portret reportera-chuligana, błękitnego ptaka opuszczającego wąskie ramy prasy, by w Szamańskiej chorobie „odlecieć" w rejony literatury.

Śledząc wątki związane z życiopisaniem, wskazuje na reporterskie włóczęgi Hugo-Badera po Polsce potransformacyjnej i rozkładającym się Imperium – wszystkie je łączy figura „wałęsającego się psa", który przygląda się otoczeniu z nosem przy ziemi.

Posługuje się przy tym metaforą trickstera – żartownisia, szelmy i błazna, wędrującego przez świat, aby zaspokoić niewyczerpany apetyt. Wyróżnia także upodobanie twórcy do prowokacji i posługiwania się ironią, co powoduje, że występuje on czasem nie tylko w roli kronikarza swego pokolenia, „Kolumbów rocznik 50.", lecz także w roli rodzimego burzyciela mitów.

Czytelnik, który sięgnie po tę książkę, też jest zaproszony i wciągnięty do włóczęgi – tropami autora – w trakcie niej wielokrotnie zostanie oszołomiony i zaskoczony, by na koniec zabrać udział w zwiedzaniu gabinetu Hugo-Badera.

seria poświęcona jest wybitnym polskim pisarzom - ich twórczości ujmowanej poprzez nich samych i interpretowanej poprzez krytyków jako projekt egzystencjalny, jako próba ustanowienia i zapisania siebie i swojego sposobu odczytywania sensów rzeczywistości, indywidualnego oglądu różnorodnych jej sfer - społecznej, politycznej, etycznej, kulturowej, metafizycznej.

istotnymi kategoriami wyjaśniającymi pisarskie dzieło są w tym przypadku biografia, tożsamość oraz modelujące je szeroko rozumiane doświadczenie: cielesne i zmysłowe, psychiczne i społeczne, historyczne i polityczne, etniczne i estetyczne, religijne i duchowe...

W serii ukazały się tomy: Agnieszka Kałowska, Witkacy. Etyka Marzena Woźniak-Łabieniec, Rymkiewicz. Metafizyka Maciej Urbanowski, Brzozowski. Postępowość Anna Legeżyńska, Hartwig. Wdzięczność Tomasz Garbol, Miłosz.

Los Adrian Gleń, Stasiuk. Istnienie Agnieszka Kramkowska-Dąbrowska, Krasiński. Świadectwo Dariusz Kulesza, Kossak-Szczucka. Służba Józef Olejniczak, Gombrowicz. Ja! Marta Tomczok, Amiel. Życie Katarzyna Kuczyńska-Koschany, Tuwim.

Pęknięcie