Poeta jakich wielu

“Poeta jakich wielu” to książka Józefa Ignacego Kraszewskiego, polskiego pisarza i publicysty i autora największej liczby wydanych książek w historii literatury polskiej i siódmego autora na świecie pod tym względem.

“Poeta jakich wielu” to dramat w pięciu obrazach, napisana przez jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy XIX wieku.

“ P. Sędzina. Ja dawno wiedziałam iż z niego będzie obszerny człowiek. Wszystko to oznajmywało. —

P. Sędzia. Czyta zeszyt i poklaskuje rękami: wyborne i wyborne wiersze! klassyczne! ale cyt! Nie trzeba go w oczy chwalić, by się chłopiec nie popsuł. (spogląda ukradkiem,) słuchaj no Munciu! zkąd te wiersze wziąłeś? —

Sędzic niewstając z kanapy. A jużciż z głowy! P. Sędzia. Ej? mów no prawdę tylko. —

Sędzic. Toż prawdę mówiłem. —

P. Sędzia. Zkąd u licha te myśli! zkąd ta znajomość ludzi, świata! tfu! ten błazen! to niedouwierzenia, (głośniéj) to wcale nie źle! weź się waść, a możesz wyjść na człowieka; masz zdatności chwała Bogu!”

Fragment