Szukając trzeciego wyjścia (Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego)

Książka poświęcona kwestii modernizacji Polski w ujęciu dziejowym ze szczególnym uwzględnieniem cyklu przekształceń po 1989 roku. Próba ujęcia teoretycznego, interdyscyplinarnego podjęta w kategoriach własnej teorii systemu społecznego (koncepcja Spotkania).

Rozważania nad możliwością otwarcia drogi do nowej tożsamości Polaków i poszukiwanie wyjścia Polski ze stanu określanego jako peryferia świata. Ta książka opowiada o moim poszukiwaniu wyjścia ze stanu określonego jako peryferia.

Mimo ogromnego sukcesu ostatnich lat, Polska jest nadal peryferią świata, krajem bez znaczenia. Drogi wyjścia z tego stanu, proponowane i próbowane, nie przyniosły i nie przyniosą sukcesu. Jako historyk zafascynowany teorią systemów i ekologią zastanawiam się nad czymś, co nazywam trzecim wyjściem, projektem dojścia naszego społeczeństwa do metamorfozy.

Wbrew wielu głosom peryferyjność nie była stanem odwiecznym czy naturalnym społeczeństw zamieszkujących rozległe terytorium pomiędzy Odrą a Dnieprem, od Bałtyku do Morza Czarnego. Tu bowiem ukształtowała się forma cywilizacji europejskiej nazwana Eurosarmacją.

Nie badam procesu degradacji cywilizacyjnej tej formacji, ale w przeszłości dwu minionych stuleci szukam zasobu kulturowego, z którego moglibyśmy zbudować przyszłość dzisiejszej Polski. Poszukiwanie trzeciego wyjścia dla Polski jest więc jednocześnie próbą pokazania nowej perspektywy jej dziejów.

Książka ta nie jest monografią czy syntezą, a choćby zbiorem historycznych esejów. Są to rozważania nad możliwością otwarcia nam drogi do nowej tożsamości. Nie dotyczą polityki, ekonomii czy socjologii, nie są próbą prognozowania.

Poszukiwanie wyjścia prowadzi poprzez przedstawienia teorii systemu społecznego do sugestii wyboru Spotkania. (Od Autora) Książka Jana Kieniewicza może być {pomocn|przydatn)a w zrozumieniu granic, które kiedyś osiągnięto, miejsca, które Polsce Polacy i Litwini zapewnili, i dlaczego to wszystko w pewnym momencie diabli wzięli.

Warto to zapamiętać. (Z recenzji prof. Henryka Szlajfera) Jan Kieniewicz (ur. 1938 w Warszawie) – mieszkaniec warszawskiego Zacisza, historyk i badacz cywilizacji, profesor zwyczajny w Wydziale Artes Liberales w Uniwersytecie Warszawskim.

Ukończył studia historyczne (1960), uzyskał stopień doktora (1966), a następnie doktora habilitowanego w zakresie historii nowożytnej (1974), otrzymał stopień profesora (1983) i profesora zwyczajnego (1996).

Kierownik Katedry Iberystyki UW (1975-1981), wicedyrektor Instytutu Historycznego UW (1981-1988). W latach 80-tych organizował ruch „Otrzeźwienie". W nowej Polsce ambasador RP w Hiszpanii (1990-1994), po powrocie wicedyrektor OBTA/IBI AL (1996-2008).

Senat UW uhonorował go odnowieniem doktoratu (2018). W szczególny sposób zajmuje się dziejami Indii i europejskiej ekspansji przedkolonialnej, Hiszpanią czasów nowożytnych i najnowszych, historią Polski oraz Świata Śródziemnomorskiego w epoce nowożytnej.

Obecnie prowadzi badania nad porównawczymi dziejami cywilizacji. Autor 650 publikacji w wielu językach. ****** Searching for the Third Way The book is devoted to modernization of Poland from a historical perspective, with particular emphasis on the post-1989 transformation process.

It is an attempt at a theoretical, interdisciplinary approach developed within the author’s own theory of social system (the concept of a meeting). It also contains reflections on the possibility of opening the way to a new identity of the Poles and the search for Poland’s exit from the state known as the periphery of the world.