Tęczowy cocktail (Estymator)

Pierwsza, wydana w 1962 roku, książka popularnej autorki kryminałów. Potem napisała ich jeszcze ponad dwadzieścia. Jednak to właśnie „Tęczowy cocktail" jest uważany przez fanów milicyjnych kryminałów za jedną z jej najlepszych powieści!

I adekwatnie, bowiem ta klasyczna, świetnie napisana pozycja, spełnia wszelkie wymogi jakie powinien spełniać prawidłowy kryminał i, w ogólności, dobra powieść. Mamy tu potężnie zagmatwaną intrygę – lecz nie na tyle, żeby czytelnik się w niej zgubił.

znakomicie przedstawioną pracę stróżów prawa (milicjantów), którzy niejednokrotnie stosują wyjątkowe metody śledcze w tym prowokację i infiltrację środowisk przestępczych przez zakamuflowanych agentów i agentki.

Zaskakujące zwroty akcji. Ciekawe zagadki. Galerię efektownych, tajemniczych kobiet. Brutalnych, zdecydowanych na wszystko mężczyzn. Broń krótką i maszynową. Narkotyki. Drogocenne szmaragdy, złote sztabki, dolary.

konkretną dawkę erotyki. Interesujące realia wczesnego PRL-u. A wszystko to przedstawione w sposób literacko wybitny – poprzez co dobrze się czyta. Czego chcieć więcej?! Jest to książka – widmo, książka – rarytas, gdyż w chwili wydania jej wznowienia w formie e-booka (październik 2021 r.) nie można jej było nabyć w żadnej księgarni, antykwariacie czy na Allegro, ani nawet wypożyczyć w którejś z bibliotek publicznych!

Pierwsze, drukowane wydanie „Tęczowego cocktailu" zostało opublikowane poprzez wydawnictwo Iskry w linii „Klub metalicznego Klucza" w roku 1962 w nakładzie 30250 egzemplarzy. Fabuła: Na terenie Polski działa wyjątkowo prawidłowo zorganizowana szajka przemytnicza.

Major Andrzej Korosz z Warszawy dostaje polecenie od swojego szefa pułkownika Henryka Lisa rozpracowania jej. Akcja dostaje kryptonim „Atlas". Zostają wyróznione miasta w których koncentruje się przemyt, są to: Warszawa, Gdańsk, Poznań, Katowice, Kraków i Wrocław.

Służba wywiadowcza po kilku miesiącach pracy w końcu typuje 5 osób do obserwacji. Jedną z nich jest Jan Majerski z Poznania. Po kilku miesiącach obserwacji, nagle znika i parę dni później milicja znajduję go martwego – został wypchnięty z pociągu (o morderstwie świadczy obcy naskórek pod paznokciami zamordowanego).

Przy sobie miał sfałszowane dokumenty, szmaragdy i zapisany w kalendarzu numer: 4789621, którego służby nie mogą przypisać do żadnego nr. Telefonu polskiego ani zagranicznego. Tknięty przeczuciem Korosz porównuje pomiary czaszki denata ze starymi zdjęciami Majerskiego.

Okazuje się, że... Więcej oczywiście nie możemy zdradzić. (autorką tego akapitu jest Maria Hakenberg) HELENA SEKUŁA (1927–2020) to jedna z najlepszych polskich pisarek powieści kryminalnych, których napisała ponad dwadzieścia.

Jej twórczość cechuje rewelacyjny, sugestywny fason pisarski, obfitość i pogłębione portrety psychologiczne bohaterów, wnikliwa obserwacja obyczajowa, dbałość o realia i atrakcyjne poczucie humoru. W latach 50-tych i 60-tych XX wieku Helena Sekuła pracowała jako referent prasowy Komendy Głównej Milicji Obywatelskiej (dosłużyła się tam aż stopnia porucznika!), poprzez co przedstawiony w jej powieściach sposób pracy milicji i obraz świata przestępczego zyskują na wiarygodności.

Jej powieści rozgrywają się w czasach PRL-u przez co stanową ciekawy dokument tamtej epoki. Projekt okładki: Marcin Labus