La figure du juif errant dans la prose française du xxe si?cle, AZ#E4804B98EB/DL-ebwm/pdf (Uniwersytet Śląski)

Monografia stanowi semiologiczną oraz semio-pragmatyczną analizę postaci Żyda wiecznego tułacza na podstawie pięciu wybranych francuskich utworów prozatorskich, datujących się na XX wiek. Nadrzędnym przedmiotem badawczym pracy jest określenie stopnia, w jakim predesygnacja konwencjonalna przekłada się na analizowane dwudziestowieczne realizacje prozatorskie, których kanwa literacka osnuta jest wokół nieprzemijalnego włóczęgi,, a także zweryfikowanie, czy aksjomat o „śmierci mitu" jest szczególnie uzasadniony i czy nadal obowiązuje we współczesnej literaturze francuskiej.

W publikacji wykazano w dodatku sieć korelacji, jakie zachodzą w procesie czytelniczym pomiędzy analizowaną postacią a odbiorcą. Pokaźnym wektorem badań była zatem próba wglądu w system narracyjny tak, aby określić, w jakim stopniu i czy w ogóle zaimplementowane w tekstach zabiegi narratorskie determinują ewentualny antysemicki wydźwięk i odbiór Tułacza.