Merylanka (Estymator)

Odważne, pachnące świeżym ciastem i pożądaniem, erotyczne wielokąty!

„Tak atrakcyjnie, ze smakiem, urządziła wnętrze Gerarda. – teraz, korzystają z niego oboje – dwa, pięć, dziesięć razy w tygodniu. Mery jest spragniona, ciągle nienasycona. Już jest pewna, że właśnie takiej miłości, takiego mężczyzny pragnęła całe życie na jawie i w snach. – teraz wie,zawsze pragnęła mężczyzny potężnego, silnego – młodego mężczyzny! Przed takim chce być na kolanach, chce być poniżana, bita, gwałcona…
Z dnia na dzień Mery dopiero przy Gerardzie odkrywa nieznane jej, nieujawnione do tej pory swoje seksualne skłonności, zachowania. – I, nie potrafi, nie chce ich poskramiać! – Chce, aby Gerard siłacz, pastwił się nad nią, znęcał – właśnie on – ten silny,całkowicie podwładny jej samiec! – Sama nie pamięta, kiedy z wojaży po Niemczech przemyciła sporo akcesorii…
Tak, Mery dzisiaj wie, iż od zawsze pragnęła takiego młodego mężczyzny! Gerard imponuje jej również profesjonalizmem w prowadzeniu cukierniczej produkcji. Mery podziwia jego artystyczny talent, mistrzostwo, zapał i zaangażowanie w to co generuje z cukierniczych mas. – A, jego malarstwo! Gerard rozwija się przy niej – Mery jest jego marszandem! – zaopatruje Gerarda we wszystkie najpotrzebniejsze akcesoria, farby, płótna a nawet udaje się jej sprzedawać wśród elity jego obrazy.
– Gerard umie się odwdzięczać... Gerard namalował Mery akt.

Obraz ma obfity format i prezentuje ją w pozycji dającej sporo do myślenia. Nie tylko ułożenie ciała, lecz i na twarzy Mery… – W jej oczach, w otwartych doznaniami ustach… – Tak, choćby laik zauważyłby Mery owładniętą doznaniami namiętności, miłosną rozkoszą… – Tak, tak namalować mógł ją tylko ten – kto ją do takiego stanu doprowadzał, w takim miłosnym amoku ją oglądał! Obraz na razie stoi oparty o ścianę w pokoju Gerarda…”

Projekt okładki: Marcin Labus