Standardy efektywności energetycznej budynków jednorodzinnych, AZ#9F39AE21EB/DL-ebwm/pdf (Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej)

Celem naukowym podjętych poprzez autora badań było opracowanie szczegółowych wymagań dla krajowych standardów wydajnych energetycznie budynków. Wytyczne te określono zarówno dla nowych, jak i istniejących budynków mieszkalnych.

zaimplementowana metodyka badawcza różniła się w zależności od postawionego celu. Pozwoliło to na zaprezentowanie przeróżnych sposobów tworzenia i formułowania wymagań. W sytuacji z góry zdefiniowanego poziomu wydajności energetycznej badaniom poddano numeryczne modele budynków, które następnie modyfikowano.

Wprowadzane różne rodzaje usprawnień pozwoliły na określenie zestawu szczegółowych wytycznych. Zastosowana metoda badawcza była podstawą do określenia historycznych wymagań dla budynków energooszczędnych w standardzie NF40 i NF15.

Poprawność sformułowanych wytycznych została zweryfikowana w trakcie trwania programu priorytetowego „skuteczne użycie energii. Dopłaty do kredytów na budowę domów energooszczędnych" Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Do określenia wymagań dla nowych budynków plusenergetycznych i termomodernizacji do standardu niemal zeroenergetycznego (NZEB) wykorzystano inną metodykę badawczą. Jej istotnym elementem był aspekt opłacalności ekonomicznej realizowanych przedsięwzięć.

Opracowane modele numeryczne budynków były przedmiotem obliczeń wariantowych obejmujących rozmaite zestawienia usprawnień. W sytuacji nowych budynków mieszkalnych jednorodzinnych określono wymagania dotyczące rozwiązań konstrukcyjno-instalacyjnych pozwalających na osiągnięcie standardu plusenergetycznego.

Podobne kryteria wskazano dla termomodernizacji budynków istniejących do poziomu NZEB. W tym wypadku badania przeprowadzono w pierwszej kolejności dla przegród budynków. Zdefiniowano dla nich adekwatne kosztowo wartości współczynników przenikania ciepła.

Podstawą do sformułowania wymagań szczegółowych dotyczących przegród były wskaźniki kosztu skumulowanego. Następnie określono na ich podstawie najróżniejsze warianty termomodernizacji modeli budynków. Wyszczególniona w ten sposób zależność między kosztem skumulowanym a skutecznością energetyczną pozwoliła na znalezienie trafnego kosztowo i niemal zeroenergetycznego poziomu wymagań.

Zaprezentowane metody obliczeniowe i opracowane standardy wydajności energetycznej budynków mogą być użytkowane do określenia przyszłych i obecnych wymagań stawianych budynkom. Pozwoliłoby to na zmniejszenie energochłonności krajowych zasobów budowlanych i ograniczenie ich negatywnego wpływu na środowisko naturalne, a jednocześnie zapewniło podwyższenie jakości życia w budynkach i poza nimi – dzięki redukcji emisji zgubnych zanieczyszczeń powietrza.

Działania takie wpisują się bezpośrednio w realizację celu polityki Unii Europejskiej, jakim jest dekarbonizacja zasobów budowlanych do 2050 roku.