Zarządzanie ryzykiem w domach pomocy społecznej (wybrane problemy teoretyczne i praktyczne) (Wyższa Szkoła Ekonomii i Innowacji)

Monografia demonstruje temat ewoluowania instytucjonalnych form pomocy społecznej, w tym wzrost ryzyka w procesach funkcjonowania domów pomocy społecznej (DPS). Pluralizm, decentralizacja oraz dekoncentracja, czyli kierunki, którym podpo¬rządkowane zostały reformatorskie zmiany w pomocy społecznej (DPS), nie po¬winny oznaczać pozbywania się poprzez władzę odpowiedzialności za ich realizację.

Przeprowadzona analiza doświadczeń wybranych krajów UE wskazuje, iż w wa¬runkach decentralizacji sektora publicznego, rola rządów nie zmniejsza się, lecz zmienia, podobnie jak rola władz samorządowych, a także organizacji społecznych.

Podjęty w publikacji temat jest wyjątkowo aktualny z uwagi na prognozowany ujemny przyrost naturalny, zezwalający na określenie przypuszczalnej liczby osób wymagających długofalowej opieki i pomocy. Dane statystyczne wskazują na fakt narastającego problemu niedostatecznej opieki i pielęgnacji nad osobami niezdolnymi do samodzielnej egzystencji, kwalifikującymi się do opieki w domach pomocy społecznej.

Monografia ukazuje stopień powiązania państwa, jednostek samorządu terytorialnego, a także organizacji pozarządowych w procesie realizacji zadań pomocy społecznej zarówno na gruncie krajowym, jak i europejskim.

Szczególną wartością niniejszej publikacji jest podjęcie w niej problematyki wydajnego wdrożenia procesów zarządzania ryzykiem w organizacji, a potężniej w domach pomocy społecznej i innych organizacjach z szeroko pojętego obszaru pracy socjalnej.

Z wyników przeprowadzonych badań pracownicy socjalni mogą się dowiedzieć, jakie mogą być przyczyny niepowodzeń w ich pracy