Przymierze. fundamentalne założenia prawodawstwa małżeńskiego kościoła rzymskokatolickiego i kościołów ewangelickich (Uniwersytet Śląski)

Publikacja adresowana jest do wszystkich zainteresowanych tematem małżeństwa, bardzo w jego ekumenicznej (katolicko-ewangelickiej) odsłonie. W prezentowanej pracy omówiona jest biblijna idea przymierza, która została przeniesiona na płaszczyznę małżeństwa i prześledzona jest historia nauki na temat wymienionego związku.

Przywoływany w Kościele katolickim termin przymierza, którym od czasu Soboru Watykańskiego II określa się małżeństwo, został wcześniej wykorzystany poprzez Jana Kalwina i obecny jest także we Wspólnotach ewangelickich.

Czy to oznacza, że w wymienionych wspólnotach chrześcijańskich małżeństwo traktowane jest skrupulatnie jednakowo? Zagadnienie omówione jest w sposób transparentny czytelnym językiem. Publikacja stanowi analizę fundamentalnych założeń prawodawstwa małżeńskiego Kościoła rzymskokatolickiego i Kościołów ewangelickich.

W pierwszej części opracowania, wychodząc od etymologii podstawowych terminów, omówiono biblijną ideę przymierza oraz ideę przymierza małżeńskiego. W kolejnej części, przywołując wypowiedzi Ojców Kościoła oraz pisarzy chrześcijańskich opisano rozwój doktryny w tym względzie, a już następny rozdział poświęcono opisowi rodzącej się w XVI wieku ewangelickiej idei małżeństwa.

Analizę poprzedziło przybliżenie sylwetek wybranych, głównych reformatorów. Z uwagi na fakt, że odpowiedzią Kościoła katolickiego na naukę reformatorów stało się ogłoszenie dogmatu o sakramentalności małżeństwa właśnie rozwojowi doktryny katolickiej poświęcona została czwarta część pracy.

Całość kończy analiza omawianego zagadnienia na płaszczyźnie antropologii teologicznej, w której dostrzega się komponenty wspólne, a tym samym umożliwiające podjęcie dialogu ekumenicznego.