Między spontanicznością a konformizmem (AWF Warszawa)

Praca ukazuje wyniki badań, posiadających charakter jakościowej analizy treści, nad rocznikiem 2006 sześciu prezentujących się w Polsce magazynów poświęconych stylowi życia: "Cosmopolitan", "Glamour", "Twojego Stylu", "Playboya", "CKM" i "Men's Health". W prezentowanej pracy autor stara się odpowiedzieć na następujące pytania: - Czy biorąc pod uwagę zalecane przez badane pisma cele aktywności cielesnej w sferze czasu wolnego, czytelnicy nakłaniani są do spontanicznego wykonywania pragnień czy również do podporządkowania się niezależnym od pragnień wzorom? - Jeśli zaś w analizowanych przekazach spotykamy się z wezwaniami obu wariantów, w jaki sposób godzone są występujące między nimi sprzeczności? - Jakie modele relacji pomiędzy "ja" a ciałem ukazujene są przez analizowane pisma i czy są one uwarunkowane poprzez cele cielesnej aktywności? Rozpatrując zalecane poprzez badane magazyny formy dynamiczności cielesnej pod kątem ich wyzwolicielskiego bądź konformizującego charakteru, autor wyeksponujeł w wyniku analizy cztery kategorie zaleceń: nakłanianie, obowiązki, kuszenie i instruowanie. Pierwsza z nich jest zgodna z wizją kultury masowej jako rzeczniczki libidynalnej wolności, zaś pozostałe trzy wykazują się cechami konformizującymi. Badane pisma stosują szereg technik służących maskowaniu bądź kompensowaniu sprzeczności między głoszoną przez nie afirmacją libidynalnej swobody a konformizującymi aspektami ich przekazów. Polegają one pomiędzy innymi na nadawaniu konformistycznemu nowoczesnaniu pozorów wolności i spontaniczności bądź bagatelizowaniu związanych z nim dolegliwości. Analiza relacji między "ja" i ciałem występujących w badanych czasopismach przedstawia, że spotykamy się w nich jednocześnie z przykładami myślenia o ciele jako o czymś nieodseparowanym od jaźni - jej przeżyciu i formie autoekspresji - jak w dodatku z pojmowaniem go w kategoriach instrumentalno-uprzedmiotawiających, przenoszonych ze sfery progresywnej pracy. Pierwsze ujęcie relacji między jaźnią a ciałem pojawia się w zaleceniach posiadających formę zachęcania,również w przypadku charakterystycznego dla reklam kuszenia pokazującego podporządkowanie się reklamowym sugestiom jako formę spontanicznej autoekspresji. Z traktowaniem ciała jako odseparowanego od "ja" korpusu spotykamy się natomiast w sytuacji zaleceń wykazujących się cechami instrukcji bądź obowiązków. Pracę zwieńcza "Appendix", gdzie przedstawiona zostaje alternatywna wobec zaleceń współczesnej kultury masowej koncepcja samorealizacji opartej na ciele odwołująca się do prac Herberta Marcusego.