Judo. historia i metodyka nauczania. wybrane aspekty (AWF Warszawa)

Można śmiało powiedzieć, że powstawanie i rozwój poszczególnych systemów walki wręcz funkcjonuje jako ewolucyjny proces odbywający się wraz z rozwojem cywilizacji, określonymi jej wymogami i przenikaniem się przeróżnych wzorców kulturowych. Nie jest to odkrycie jednego wyśmienitego człowieka, który z niczego stworzył sztukę walki, ale jest to efekt pracy i doświadczeń wielu mistrzów, którzy potrafi li skorzystać z ugruntowanej wiedzy swoich poprzedników i uformować ją na miarę potrzeb swojej epoki. Wyśmienite jednostki, Jigoro Kano, Morihei Ueshiba, Masutatsu Oyama i inni, potrafi ły dojrzeć podstawowe zasady warunkujące sprawność wykorzystywanych przez siebie części techniki walki. Wykorzystując należycieści funkcjonujące w posiadanym obszarze nagromadzonych umiejętności i wiedzy, zbudowali logiczną strukturę określającą odrębność i wyjątkowość swoich, dalekowschodnich systemów walki wręcz. Jigoro Kano jako pierwszy rozpoczął prace nad metodycznym ujęciem swego systemu walki wręcz, a wielu innych poszło jego śladem. Uczniom, stosownie do posiadanych umiejętności nadawał on stopnie, a części techniki judo podzielił na grupy i sukcesywnie odkrywał wspólne mechanizmy determinujące efektywność wykonania rzutów. Jak na owe czasy były to posunięcia szczególnie nowatorskie. Łatwość wymiany doświadczeń kulturowych między Japonią i Zachodem jaka wystąpiła w XX wieku, poskutkowała zbliżeniem stanowisk związanych z intensywnością fizyczną, co w wyniku czego przyczyniło się do usportowienia judo. Zgodnie z zasadą konwergencji, w procesie szkolenia sportowego Europejczyków, zaczęły pojawiać się cenne wartości wnoszone poprzez ambasadora kultury Kraju Kwitnącej Wiśni, jakim z dnia na dzień stawało się Kodokan Judo, spadkobierca dumnych samurajów. Wypracowane i utrwalone wzorce metodyczne będące standardem nauczania w obszarze kultury fizycznej i sportu europejskiego, pozwalają przystosować wartościową egzotykę Dalekiego Wschodu do naszych obszarów pragnień i percepcji. Aktualnie powszechna jest świadomość znaczenia metodyki nauczania techniki judo, która stanowi jedno z podstawowych ogniw w procesie szkolenia przyszłych adeptów i rozwoju tej wspaniałej dyscypliny sportu i sztuki walki. Dlatego zasadnicza część tej pracy gromadzi propozycje metodyki nauczania techniki judo i jest skierowana do studentów wychowania fizycznego, słuchaczy kursów instruktorskich i trenerskich, a także nauczycieli i trenerów prowadzących szkolenie początkowe jak w dodatku bardziej progresywne w tej dyscyplinie.