Polityka wyrównywania szans edukacyjnych w iii rp Uniwersytet śląski (Uniwersytet Śląski)

W publikacji podjęto problematykę wyrównywania szans edukacyjnych. Pierwsza część pracy gromadzi rozważania natury terminologicznej. Autorka dokonuje w niej próby zdefiniowania polityki wyrównywania szans edukacyjnych, którą to dziedzinę życia społecznego umiejscawia w systemie polityki społecznej.

Następnie scharakteryzowane pozostały przedsięwzięcia mające na celu wyrównywanie szans edukacyjnych podejmowane po 1989 roku w Polsce. W tym w szczególności omówiono cele i założenia reformy edukacyjnej z 1999 roku, a także jej kontynuację w postaci zmiany podstawy programowej kształcenia ogólnego, którą dekadę później zainicjowano w placówkach szkolnych.

W dalszej części publikacji przedstawiono instrumenty, którymi dysponuje publiczna polityka społeczna w celu wyrównywania szans edukacyjnych dzieci i młodzieży z rodzin dotkniętych zjawiskiem ubóstwa. Narzędzia te zostały podzielone na dwie grupy (skierowane do rodziny ucznia i do niego samego) i szczegółowo opisane z uwzględnieniem sytuacji prawnej.

Pracę zamykają kwestie związane z wielosektorowością w energicznej polityce wyrównywania szans edukacyjnych. W związku z tym,stosowane przez sektor państwowy mechanizmy zdają się nie przynosić zakładanych rezultatów autorka oferuje, by działalność posiadającą na celu wyrównywanie szans edukacyjnych podejmowały na dodatek podmioty rynkowe, a także organizacje pozarządowe.

Publikacja adresowana jest do osób zainteresowanych materią polityki społecznej, decydentów politycznych, w tym szczególności przedstawicieli władz samorządowych i instytucji II i III sektora.