Synanthropisation of forest and shrub communities in the upper vistula river valley (oświęcim basin, northern prykarpattia) Uniwersytet śląski (Uniwersytet Śląski)

W pracy zaprezentowano wyniki badań fitosocjologicznych mających na celu określenie naturalności roślinności leśnej i zaroślowej Doliny Górnej Wisły w oparciu o zmodyfikowany system form i faz degeneracji.

Ocenę synantropizacji zbiorowisk wytwarzano przez: określenie udziału ilościowego i jakościowego antropofitów (archeofity, kenofity, a także niezadomowione diafity) w fitocenozach tych zbiorowisk i przedstawienie zmian w ich strukturze przejawiających się przeróżnymi formami degeneracji.

dodatkowo analizie poddano grupę gatunków starych lasów liściastych w celu oceny naturalności lasów i weryfikacji hipotezy o zajmowaniu przez nie dawnych, historycznych już lokalizacji. Zestawiono także wyniki dotyczące udziału antropofitów oraz gatunków starych lasów w wyznaczonych kategoriach krajobrazowych roślinności (kompleksy leśne, wyspy leśne, zakrzewienia).

Roślinność leśna i zaroślowa, ze względu na długofalowość i intensywność oddziaływań antropogenicznych (osadnictwo, przemysł, rolnictwo, gospodarka stawowa), w obszernej mierze odbiega od potencjalnej roślinności naturalnej.

w przypadku najlepiej zachowanych kompleksów leśnych zaproponowano utworzenie nowych form ochrony przyrody. Wytwarzają one możliwość ograniczenia bezpośredniej presji antropogenicznej i umożliwiają przebieg spontanicznych procesów regeneracyjnych.

Praca adresowana jest do ekologów lasu, leśników, a także służb ochrony przyrody zajmujących się powoływaniem nowych form ochrony przyrody i monitoringiem przyrodniczym i architektów krajobrazu oraz urzędników odpowiedzialnych za ochronę przyrody i środowiska.

Wersja elektroniczna nie zawiera płyty CD