Konflikt arabsko - żydowski. perspektywy rozwiązania w latach 2003-2006

Stosunki arabsko – żydowskie nigdy nie były łatwe. Mimo licznych podobieństw, Żydów i Arabów za każdym razem więcej dzieliło niż łączyło. Nawet jeśli w zróżnicowanych epokach historycznych mieliśmy do czynienia z okresami pokoju, albo nawet względnej przyjaźni, to za każdym razem prędzej czy później pojawiał się jakiś „punkt zapalny", który dla jednej lub drugiej strony stawał się pretekstem do rozpoczęcia wyniszczającej, wieloletniej walki.

Powrót Żydów na terytorium Palestyny pod koniec XIX wieku stał się zarzewiem jednego z największych konfliktów współczesnego świata. Często nie ma w nim miejsca na „żelazną logikę" i jakiekolwiek ustępstwa. Jest tylko chęć zemsty, podporządkowania drugiej strony i udowodnienia swojej racji, bez oglądania się na koszty, jednocześnie finansowe jak i te w ludziach.

Konflikt arabsko – żydowski od lat przyciąga uwagę społeczności międzynarodowej. Bliskowschodnia spirala przemocy wymusza zadawanie poprzez nią licznych pytań, w tym najważniejszych: „Czy to wszystko kiedyś się skończy?!"; „Czy Arabowie i Żydzi są w stanie dojść do porozumienia i nie tylko stworzyć niepodległą Palestyną dla milionów Arabów palestyńskich, lecz także żyć ze sobą w zgodzie i pokoju?!", „Czy metody dobierane poprzez wyspecjalizowane organizacje międzynarodowe, a także mocarstwa w celu rozwiązania konfliktu są odpowiednie dla tak niepowtarzalnego regionu jakim jest Bliski Wschód?!". Od dekad te i inne pytania zaprzątają umysły wybitnych badaczy problemu z całego świata, którzy jednak niejednokrotnie „rozkładają ręce", kiedy kolejny plan pokojowy dla regionu, nie tylko nie spotyka się z akceptacją obydwu stron konfliktu,w dodatku podsyca ich wzajemną niechęć i wrogość.

Intencją monografii jest przybliżenie Czytelnikowi rozwiązań, które zostały wypracowane w celu zakończenia konfliktu arabsko – żydowskiego w latach 2003-2006 i umiejscowienie ich w ramach społeczno – kulturowych, ekonomicznych i czasowych (od końca XIX wieku), umożliwiających udoskonalone zrozumienie nie tylko problemu jego rozwiązania, lecz także nieprzystępnych relacji między Żydami i Arabami.
wybór ram czasowych powyższej monografii nie był przypadkowy. Tak jak wspomniałem, od końca XIX wieku, poprzez ponad sto lat relacje arabsko – żydowskie przypominały sinusoidę. Początek i połowa pierwszej dekady XXI wieku był zaś okresem, w którym konflikt arabsko – żydowski przechodził liczne i gwałtowne przeobrażenia – przemoc zamachów terrorystycznych i akcji odwetowych izraelskiego wojska przeplatana była z częstą nadzieją na prędkie zakończenie konfliktu. To na ten okres przypada niesłychana wcześniej ilość inicjatyw pokojowego zakończenia konfliktu.
Umiejscowienie konfliktu arabsko – żydowskiego w ramach społeczno – kulturowych i ekonomicznych powinno ukazać Czytelnikowi, że tak naprawdę w konflikcie, z którym mamy do czynienia na Bliskim Wschodzie, największymi przegranym nie są państwa, lecz ludzie, którzy często nie mają nic wspólnego, ani z decyzjami władz, przywódców ugrupowań fundamentalistycznych (równocześnie po jednej jak i drugiej stronie). W wyniku braku porozumienia tracą szansę na normalne życie i często, w wyniku traumatycznych przeżyć zaczynają popierać arcytrudne rozwiązania konfliktu.