Po rozpadzie świata (Słowo/obraz terytoria)

Włodzimierz Odojewski opisuje w swej twórczości cykl unicestwienia polskiej tradycji kresowej na Podolu, a także kondycję człowieka żyjącego „po rozpadzie świata”. Doświadczenie przestrzeni w jego dziełach wyraża się zwykle w figurze błądzenia w ciemności, nicości, próżni, gdzie droga jest wygnaniem, a przestrzeń otwarta – labiryntem. Niniejsza książka udowadnia, iż przestrzeń jest w utworach Odojewskiego jednym z podstawowych języków mówienia o człowieku, historii, egzystencji, a więc iż jest on nie tylko, jak Proust, pisarzem czasu,też – pisarzem przestrzeni.