Przybyłem tu, by umrzeć. relacje z placów straceń (Słowo/obraz terytoria)

Monografia Przybyłem tu, aby umrzeć zajmuje się relacjami z egzekucji opublikowanymi w Anglii w XVI i XVII wieku. Jednocześnie relacje, jak i egzekucje odgrywały wówczas widoczną rolę - przywracały naruszony przez skazańca porządek prawny, społeczny i polityczny. Skazaniec, uzyskując prawo głosu, miał dokonać ostatniej spowiedzi, by umrzeć "prawidłową śmiercią" i wyróżnić stosowność wyroku. Jednak wśród kilkuset opublikowanych w tym czasie relacji znajdujemy stosunkowo liczne przykłady przełamania tej konwencji. W konsekwencji można zauważyć cykl wyłaniania się jednostki: oto zamiast wygłosić skostniałą formułę spowiedzi i przyznania się do winy, skazaniec występował w imieniu własnym, koncentrując się na indywidualnym przekazie. W zachowanych angielskich relacjach chodziło więc nie tyle o to, co władza czyniła z ciałem skazańca, ile raczej - co skazaniec czynił z ostatnimi chwilami swojego życia. Skazaniec zaś, nie posiadając przecież wpływu na to, co stanie się z jego ciałem, korzystał z przysługującego mu prawa głosu, aby "napisać siebie", pozostawić głos jednostki świadomej swojego zindywidualizowanego istnienia - i na skutek czego przemienić się w obywatela świadomego istnienia opinii publicznej i umiejącego ten fakt użyć.