Periphyseon, księga 2 (Marek Derewiecki)

Pierwsza forma (...) natury odnosi się do Boga, jako Przyczyny całej rzeczywistości, druga — obejmuje sferę przyczyn prymordialnych wszelkich rzeczy, trzecia — odkrywana jest w rzeczywistości materialnej opisanej podziałami, czasem i przestrzenią, a czwartą jest Bóg pojęty, jako Kres wszystkiego stworzenia. (...) Tak pojęty czwórpodział natury wyznacza, jak powiedziano, schemat kompozycyjny Periphyseonu: księga pierwsza pełni rolę swoistego wprowadzenia, przygotowującego narzędzia pojęciowe do dalszych analiz, księga druga dotyczy natury pierwszej, niestworzonej i kreujejącej, którą jest Bóg pojęty jako Przyczyna wszelkich rzeczy. Księga trzecia poświecona jest analizom natury drugiej, wykonanej i generujejącej, na którą składa się sfera przyczyn prymordialnych. W księdze czwartej Eriugena przeprowadza analizy trzeciej formy natury, wyprodukowanej i niestwarzającej, która obejmuje skutki przyczyn prymordialnych, czyli całość rzeczywistości produkowanej ujętej w stanie rozproszenia, opisanej różnorodnymi podziałami. Księga piąta wreszcie traktuje przede wszystkim o doktrynie powrotu wszystkich rzeczy do ich źródła, którym jest Bóg pojęty jako cel całego stworzenia, czyli jako natura niestworzona i niestwarzająca. Fragment Wstępu do Księgi drugiej