Studia z hebrajszczyzny biblijnej Uniwersytet śląski (Uniwersytet Śląski)

Rozprawa jest zbiorem studiów poświęconych swoistościom hebrajskiego języka biblijnego, które uzewnętrzniają się na wszystkich płaszczyznach, na jakich może być analizowany język; od zakodowanej w alfabecie warstwy symbolicznej, przez znaczenia tkwiące w leksyce, gramatyce (istotnie w morfologii) i składni, po pokaźne tekstowe figury alegoryczne i gatunki mowy.

Problem wielości, dynamiki i niewykonalności wyczerpania odczytań ilustrowany jest analizami pojęć odnoszących się do prawdy, wiedzy, modalności zniewalających, błędu, wiary, dobra, błyskotliwa, nadziei, miłości, sprawiedliwości i in.

Ukazana została jednoczesna konkretność i tropiczność tkwiąca w pojęciach oddychania, jedzenia, chodzenia. Podjęto próbę interpretacji tetragramu YHWH. Analiza desemantyzacji leksemu hebrajskiego twarz pozostała uzupełniona o opis związków frazeologicznych z tym wyrażeniem, a także o typizację wypowiedzeń odnoszących się do ‘oblicza’ B-ga.

Udowodniono, że pojęcia kauzacji i intensywności są nie tylko odmiennie konkretyzowane w języku polskim i hebrajskim klasycznym, gdzie realizują się z reguły (choć nie jedynie) przez morfologię, lecz odnoszą się do odmiennych fenomenów ujmowania świata.

Ideą wiążącą całość jest myśl o niepochwytności sensu, który jest uzależniony od immanentnie tkwiącej w języku naturalnym ontologii i o niemożności doczytania Tanachu do końca. Zainteresuje Czytelnika, który podejmie trud zanurzenia się w odmienną, inaczej kategoryzowaną i inaczej uformowaną rzeczywistość języka uznawanego poprzez wyznawców judaizmu za święty.