Terroryzm a polityka bezpieczeństwa państw europy zachodniej na przełomie xx i xxi wieku (Akademia Pomorska w Słupsku)

Postępująca globalizacja okazała się czynnikiem sprzyjającym terrorystom. Ułatwienia komunikacyjne, coraz szybsza łączność, masowe korzystanie z Internetu, napływ ludności z terenów wiejskich do miast, obecność w Europie kilkudziesięciu milionów muzułmanów, struktura sieciowa, utrudniona kontrola i identyfikacja potencjalnych sprawców zamachu utrudniają walkę z terroryzmem.

Potwierdzeniem determinacji członków organizacji terrorystycznych mogą być ataki na środki transportu publicznego w Hiszpanii w 2004 roku czy w obfitej Brytanii w 2005 roku. Potencjalne zagrożenie generuje możliwość użycia broni jądrowej, chemicznej lub biologicznej.

obecnie, żeby dokonać poważnego aktu terrorystycznego, potrzeba niedużej liczby zdeterminowanych osób. Natomiast skrajny fanatyzm członków, skrupulatne przestrzeganie zasad konspiracji, stworzenie nieprzystępnej do wykrycia struktury sieciowej części organizacji, dysponowanie najnowszymi środkami technologicznymi utrudniają przenikanie choćby do lokalnych organizacji terrorystycznych służb specjalnych.

Współczesny terroryzm stał się zjawiskiem nieprzewidywalnym w odniesieniu do miejsca, czasu, a także zaimplementowanych metod i form, użytych sił i środków. W dodatku główne ośrodki dyspozycyjne znajdują się poza Europą, na terenie innych państw, m.in.

na Bliskim i Środkowym Wschodzie (Ze Wstępu).