Jak powstało piekło (Papierowy motyl)

Mirosław Łukowicz, urodził się w 1976 r. W Czechowicach-Dziedzicach. Miejscowość rodzinna Jawiszowice. Saksofonista, wokalista, kompozytor, garażowy menel słowa czyli poeta niezrzeszony, artysta malarz amator. Wybrane wiersze poety ukazywały się na stronach literackich w Internecie, były przekładane na języki słoweński(Franjo Franćić) i serbski(Olga Lalić) oraz publikowane m.in. W Kwartalniku literacko-artystycznym sZAFa. Autor blogu społecznego pt.,,zKulturą Bez Wazeliny (miros.bloog.pl) o charakterze filozoficznym, psychologicznym,polityczno wychowawczym, stawiającym nacisk na genezę.
,,Jak powstało piekło to spostrzeżenia, ostrzeżenia, wnioski i odczucia obserwatora i uczestnika życia, pozostające do dyspozycji czytelnika, sięgające w głównej mierze człowieka i jego form przestrzennych. Rozbierają go z ciała to znów z duszy. Wyróżniają, analizują, dają mu miejsce do przekonywania siebie lecz też ironizują, a czasem wręcz kpią z jego osobistego niedopowiedzenia. W bezpośredni sposób, a niektóre ścieżką między wierszami wyślą czytelnika do jego własnego piekła żeby mógł się zastanowić jak ono powstało. Autor nie zapomina o sobie i udaje się tam razem z czytelnikiem.
Każdy z Nas jest częścią skorupy i jej Jedności. Człowiek powstał jako narzędzie do pozostawiania śladów i informacji dla tych ''mini-dusz'', które dopiero natrafią na ślady skorupy.
Wtedy zrozumieją, że Jedność została rozproszona. Człowiek jako narzędzie został zbudowany z odnalezionych części skorupy. Człowiek powstawał kilka razy na nowo, a także kilka razy jednocześnie jako podobna forma. Podobna ponieważ była wykonana niezależnie przez rozmaite (ale takie same) ''pokaźne Dusze''. Kluczowym elementem dla duszy jest rozum, który jest po to żeby dusza mogła tam przekazywać swoją pierwotną wiedzę i wizualizować ją w czynach widzialnych( coś w typu kodu, systemu binarnego). Jest on dla tych, którzy dopiero znajdą podstawowe znaki i będą dociekać tego co się wydarzyło. Te obrazy ( wynalazki, matematyka, fizyka, kultura, nieskażone prawdy religijne, muzyka i wszystko to co zostało zwizualizowane) są po to, by naprowadzać i prowadzić do poznania prawdy i rozwijać te informacje dla kolejnych przybywających (natrafiających). Miejsc w których się to dzieje jest lecz nie za dużo. Skupiają się one tam gdzie obecna jest największa ilość ''dużych Dusz''. Są jednak od siebie istotnie oddalone. Stąd dążenie do podboju, marne ale wciąż rozwijające się wraz z rozszerzającą się liczbą dociekających dusz. Wszystko po to żeby się złączyć. Piekło istnieje i jest tam gdzie niezrozumienie i zapomnienie siebie samego.