Nadgody (Papierowy Motyl)

,,Nadgody" - dziennik-niedziennik skoncentrowany na roku 2015. Krótkie zapiski dokonywane były poprzez cały rok precyzyjnie co pięć dni. Po co$27,,Dziwnie pociągająca to proza, bo czerpie z wyczerpania.

Ale nie źródła narracji. Paweł Orzeł opowiada jak najęty: sprawozdawczo, onirycznie, przezroczyście, eksperymentalnie. Wszystko tu trzyma się na pisaniu jako formie strategii. A co podtrzymuje$28 Łatwiej rzec, co podtrzymania żąda:,,ja" tych tekstów.

Podobnie do Białoszewskiego, pisaniem Orła rządzi podobne sprawdzanie, konstatowanie i kontestowanie własnego niepewnego istnienia. Stąd w swoim balansie pomiędzy zmęczeniem, a zdziwieniem,,Nadgody" intrygują jak chwiejny, splątany, a przy tym sugestywny sen.

Orłowy,,człowiek, który śpi" wytrwale ponawia zejścia pod cienką taflę śnienia - i próby przebicia się, oddechu, indywiduacji." Eliza Kącka Powyższy opis pochodzi od wydawcy.