Kryminalistyka w mediach (Silva Rerum)

zanowni Czytelnicy!

Jestem kryminalistykiem i pasjonuje mnie świat śladów kryminalistycznych. A że śladem może być praktycznie wszystko, na brak przedmiotu badań trudno mi narzekać. Sam proces badania śladów został zaś w ciągu ostatnich kilku niezwykle dynamicznie spopularyzowany poprzez seriale kryminalne. Seriale, które pokazują pracę w laboratorium kryminalistycznym, a także służbę w Policji, cieszą się bezustannie wysoką oglądalnością. Tym samym wielu widzów, jeśli pasjonuje ich cykl badania śladów, znajduje się w roli techników kryminalistyki również w roli detektywów rozwiązujących zagadki kryminalne, o ile wolą wysiłek intelektualny nad rozpracowywaniem motywacji przestępcy. Próba odgadnięcia zakończenia, czyli tworzenie wersji śledczych, jest ulubionym zajęciem wielu oglądających, jak dodatkowo czytelników kryminałów.

Zupełnie inaczej sprawy te wyglądają w sytuacji osób, które naprawdę pracują przy sprawach kryminalnych. Mam tutaj na myśli policjantów, biegłych sądowych, prokuratorów. Jeśli już oglądają filmy i seriale, to po to, żeby policzyć ilość błędnego ujawniania śladów czy fałszywego użycia wybranej metody, a także w celu zdemaskowania uproszczeń i przekłamań. Albo oglądają podobne produkcje, bo chcą wiedzieć, jakie dane o śladach ma przeciętny obywatel. też jak potencjalny przestępca może się zainspirować filmem. Informacja ta może okazać się istotna, gdy taki obywatel popełni przestępstwo. O tym właśnie piszę w książce, czyli o plusach i minusach popularności seriali kryminalnych oraz o oddziaływaniu mediów na postrzeganie kryminalistyki i dowodów naukowych.