Kodeks postępowania cywilnego komentarz do zmian 2019 tom 1-2 - praca zbiorowa (Opracowanie Zbiorowe)

Komentarz stanowi kompleksowe, dogłębne i funkcjonalne spojrzenie na nowy kształt innowacyjnania cywilnego, uwzględniające jednocześnie zmiany wprowadzane ustawą z 4 lipca 2019 r., jak i obowiązującą od 1 stycznia 2019 r.

ustawą o komornikach sądowych, a także dokonane ustawą z dnia 16 maja 2019 r. O zmianie ustawy - Kodeks pracy i niektórych innych ustaw. Przeobrażenia dotknęły wielu instytucji prawa procesowego, tak w innowacyjnaniu rozpoznawczym, jak i egzekucyjnym.

Są wśród nich zarówno zmiany oczekiwane oraz usprawniające postępowanie, jak i budzące wątpliwości i kontrowersje. Mnóstwo z nich w istotny sposób wpływa na organizację pracy sądów i przebieg nowoczesnań, tworzy nowe uprawnienia i obowiązki stron i zawodowych pełnomocników.

Rozwiązania o stanowczym i rewolucyjnym charakterze (np. Wprowadzenie innowacyjnania przygotowawczego, przeciwdziałanie nadużyciu prawa procesowego, czy przywrócenie odrębnego nowoczesnania w sprawach gospodarczych) połączono ze zmianami o mniejszej wadze, co - posiadając na względzie zakres i obszerność nowelizacji, a także etapowość wprowadzanych zmian - utrudnia jej właściwą analizę i uporządkowanie.

Najważniejsze zmiany przyjęte to: wprowadzenie nowych regulacji w zakresie parametry sądu przyjmując, że w sprawach o ochronę dóbr osobistych naruszonych przy wykorzystaniu środków masowego przekazu oraz o roszczenie przeciwko bankowi wynikające z czynności bankowej można wytoczyć przed sąd właściwy dla miejsca zamieszkania albo siedziby powoda; zmodyfikowano również zasady ustalania atrybuty sądu przy dochodzeniu roszczeń z umów, określając co należy rozumieć przez sąd miejsca wykonania umowy (generalnie miejscem wykonania umowy będzie miejsce spełnienia świadczenia specyficznego dla umowy danego rodzaju); odstąpienie od obowiązku używania formularzy w postępowaniu procesowym, pozostawiając takie rozwiązanie w postępowaniach nieprocesowych; świeże zasady doręczania korespondencji sądowej przewidujące, iż jeżeli pozwany, pomimo powtórzenia zawiadomienia, nie odebrał pozwu lub innego pisma procesowego powodującego potrzebę podjęcia obrony jego praw, a w sprawie nie doręczono mu wcześniej żadnego pisma w sposób przewidziany w kpc i nie ma zastosowania przepis szczególny przewidujący skutek doręczenia, przewodniczący powiadamia o tym powoda, przesyłając mu przy tym odpis pisma dla pozwanego i zobowiązując do doręczenia tego pisma pozwanemu za pośrednictwem komornika; wprowadzenie ogólnej zasady dotyczącej wydawania postanowień poprzez sąd na posiedzeniu niejawnym, co ma na celu przyspieszenie postępowania, a ich uzasadnienia sporządza się tylko w razie gdy podlegają one zaskarżeniu oraz na wniosek strony; wprowadzenie ograniczenia możliwości podnoszenia zarzutu potrącenia, co ma w intencji ustawy uniemożliwiać nadużywaniu tego zarzutu.

Zgodnie z wprowadzoną przez ustawę zasadą, podstawą zarzutu potrącenia ma być tylko taka wierzytelność pozwanego, która jest niesporna albo udowodniona dokumentem nie pochodzącym wyłącznie od pozwanego, a jeżeli te oczekiwania nie są spełnione - to tylko wierzytelność powstała z tego samego stosunku prawnego, co wierzytelność dochodzona pozwem; wyodrębnienie instytucji postępowania przygotowawczego w odrębny rozdział,,Organizacja nowoczesnania", który poza organizacją postępowania sensu stricto określa także zasady i sposoby gromadzenia materiału procesowego, na który składają się na ogół żądania i twierdzenia stron i dowody.

Przyjęcie nowych regulacji dotyczących organizacji progresywnania ma przeciwdziałać nadmiernemu przedłużaniu czasu trwania nowoczesnania cywilnego. Zaplanowanie kolejności czynności procesowych sądu i stron, w szczególności kolejności przeprowadzenia dowodów ma prowadzić do rozpoznania sprawy w jak najkrótszym terminie; zobowiązanie pozwanego do złożenia odpowiedzi na pozew pod rygorem wydania wyroku zaocznego czy wyposażenie sądu w kompetencję zarządzenia wymiany pism przygotowawczych wraz z możliwością używania sankcji w postaci pominięcia spóźnionych twierdzeń i dowodów.

Ustawa przyjmuje bowiem, że wniesienie odpowiedzi na pozew jest procesowym obowiązkiem strony pozwanej; obowiązkowe namawianie stron przez sędziego do ugodowego rozwiązania sporu, a jeżeli tego typu zabiegi okażą się bezskuteczne - sporządzenie przy udziale stron planu rozprawy.

Strony będą zobligowane do brania udziału w takim posiedzeniu, przy czym w razie naruszenia tego obowiązku przez powoda sąd będzie władny nawet umorzyć postępowanie, chyba iż powód zażąda przeprowadzenia posiedzenia pomimo swojej nieobecności albo ją później usprawiedliwi, zaś w przypadku niestawiennictwa pozwanego, niezależnie od sporządzenia planu rozprawy bez jego udziału, sankcją może być obciążenie go wyższymi kosztami cyklu; przyjęcie instrumentów przeciwdziałających przewlekaniu cyklu przez: wprowadzenie regulacji dotyczących nadużycia uprawnień procesowych, w tym klauzuli generalnej w nowym art.