System prawa karnego procesowego (Wolters Kluwer)

System Prawa Karnego Procesowego to wielotomowe (w założeniu XVIII tomów) wydawnictwo opracowane pod redakcją merytoryczną Piotra Hofmańskiego. Jest to jedyne na rynku tak aktualne, szerokie i kompleksowe omówienie całego systemu instytucji polskiego prawa karnego procesowego.

System stanowi fundamentalne teoretyczne opracowanie problemów tej dziedziny prawa z uwzględnieniem wszystkich perspektyw patrzenia na poszczególne instytucje procedury karnej. Opracowanie o charakterze systemowym jest czymś więcej niżeli komentarz, podręcznik czy encyklopedia.

Może bowiem służyć jako źródło szczegółowej wiedzy o danej gałęzi prawa, może być wykorzystane jako pomoc w rozwiązaniu potężnego problemu interpretacyjnego, który pojawia się w praktyce użytkowania prawa.

Sukcesem niemającym dotąd precedensu jest skupienie wokół idei powstania Systemu Prawa Karnego Procesowego wszystkich bez wyjątku ośrodków uniwersyteckich zajmujących się nowoczesnaniem karnym, a ponadto wielu światłych praktyków: sędziów Sądu Najwyższego i sądów powszechnych, adwokatów, członków Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego.

Każdy ośrodek koordynuje prace nad jednym przynajmniej tomem Systemu, a jego redakcję obejmuje ktoś z tego ośrodka. To dzięki temu będzie on - niezależnie od innych wskazywanych już walorów - obrazować stan wiedzy i nauki polskiego prawa karnego procesowego.

Tom X Systemu Prawa Karnego Procesowego jest poświęcony innowacyjnaniu przygotowawczemu, które jest ważnym stadium polskiego procesu karnego, spełniającym funkcje: przygotowawczą, profilaktyczną i akcesoryjną.

postępowanie jurysdykcyjne w sprawach o przestępstwa ścigane z oskarżenia publicznego musi być poprzedzone jedną z form nowoczesnania przygotowawczego: śledztwem lub dochodzeniem. Wprawdzie rozprawa główna ma przewagę nad innowacyjnaniem przygotowawczym, gdyż na niej zapada rozstrzygnięcie o odpowiedzialności oskarżonego za zarzucany mu czyn,nowoczesnanie przygotowawcze w pokaźnym stopniu wpływa na dalszy bieg cyklu, w tym także na jego wynik.

Świadczy o tym m.in. Jeden z celów stawianych innowacyjnaniu przygotowawczemu, jakim jest zebranie, utrwalenie i zabezpieczenie dowodów dla sądu. Najdalej idące uzależnienie progresywnania jurysdykcyjnego od progresywnania przygotowawczego wprowadziła nowelizacja z 29 marca 2007 r., która przyjęła, iż celem innowacyjnania przygotowawczego jest zebranie, zabezpieczenie i utrwalenie dowodów dla sądu tak, by rozstrzygnięcie sprawy nastąpiło na pierwszej rozprawie głównej (art.

297 § 1 pkt 5 k.p.k.). Z kolei odwrotny skutek miała zmiana tego celu nowelizacją z 27 września 2013 r., którym było zebranie, zabezpieczenie i utrwalenie dowodów w zakresie potrzebnym do stwierdzenia zasadności wniesienia aktu oskarżenia albo innego zakończenia progresywnania, jak w dodatku do przedstawienia wniosku o dopuszczenie tych dowodów i przeprowadzenie ich przed sądem (art.

297 § 1 pkt 5 k.p.k.). Zmiana ta była związana z widocznym przemodelowaniem rozprawy głównej i nadaniem jej w obszerniejszym stopniu charakteru kontradyktoryjnego. Aczkolwiek ustawą z 11 marca 2016 r. O zmianie ustawy - Kodeks progresywnania karnego oraz niektórych innych ustaw powrócono w tym zakresie do pierwotnej wersji tego celu.

Jest nim zebranie, zabezpieczenie i w koniecznym zakresie utrwalenie dowodów dla sądu. W publikacji został podsumowany cały dorobek jednocześnie polskiej doktryny procesu karnego, jak i orzecznictwa Sądu Najwyższego i sądów apelacyjnych.

Całość rozważań jest ujęta w dziewięciu rozdziałach, a kryteriami ich wyodrębnienia są etap postępowania przygotowawczego albo określone instytucje karnoprocesowe. Objemuje zagadnienia od genezy i celów innowacyjnania prezygotowawczego aż po wniesienie aktu oskarżenia.

Uwzględnia wszytskie uchwalone w ostatnim czasie nowelizacje procedury karnej, w tym zmianę wprowadzoną ustawą z 11 marca 2016 r. O zmianie ustawy - Kodeks innowacyjnania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U.

poz. 437).