Status prawny twórców utworów filmowych

Generalna teza pracy sprowadza się do twierdzenia, iż obecna regulacja prawna statusu twórców utworów audiowizualnych jest skutkiem dość długiego procesu ewolucji, posiadającej korzenie jeszcze w ustawie o prawie autorskim z 1926 r., a której ostateczny zarys zaistniał pod wpływem regulacji w Konwencji berneńskiej
w tekście paryskim z 24 lipca 1971 r., a więc powszechnego (uniwersalnego) międzynawowego prawa publicznego oraz w następstwie rozwiązań prawa Unii Europejskiej, a także Rady Europy. Przyjęte w Polsce w tej kwestii rozwiązania normatywne są całkowicie zgodne z istniejącymi standardami prawnymi, istniejącymi
zarówno w powszechnym (uniwersalnym) międzynarodowym prawie publicznym, jak i w europejskich systemach regionalnych. Wypada jednak zwrócić uwagę, na fakt, iż w systemach tych wzrasta status reżysera wobec innych twórców utworu audiowizualnego. Równocześnie na gruncie Konwencji berneńskiej, jak i w dokumentach
prawa unijnego określa się go mianem "głównego reżysera". Wszakże terminologia ta nie zaistniała jeszcze w polskich aktach normatywnych, ale znalazła już obywatelstwo jednocześnie w doktrynie, jak i w dorobku polskiej judykatury - w uzasadnieniach licznych orzeczeń. Można oczekiwać, że w tym względzie nastąpią, z jakiś czas, zmiany w adekwatnych przepisach.

Tytuł Status prawny twórców utworów filmowych Autor Ksenia Kakareko Wydawnictwo Silva Rerum EAN 9788365697950 ISBN 9788365697950 Kategoria Literatura, Film liczba stron 360 Rok wydania 2019 Oprawa broszurowa