Sztuka publiczna funkcjonuje w przeróżnych formach i na styku przeróżnych dyscyplin. W zasadzie może przyjmować każdą postać wypowiedzi twórczej (może być pomnikiem lub antypomnikiem, rzeźbą społeczną, instalacją, akcją, interwencją itd.).
Zwraca uwagę na podskórne i pomijane aspekty rzeczywistości społecznej. Formuje miejsca. Generuje interakcje społeczne, a nawet więzi. Funkcjonuje jako medium, które przekazuje publiczny głos zmarginalizowanych i wykluczonych.
Działa jak bodziec wyzwalający reakcje. Formułuje mnóstwo niebanalnych pytań i rozbudza dyskusje, staje się narzędziem protestu. Tego rodzaju praktyka nieraz wychodzi poza granice klasycznie rozumianej sztuki i przejmuje dodatkowo funkcje pozaartystyczne – społeczne, aktywistyczne, reporterskie, dokumentacyjne itp.
Autorka z obfitym znawstwem nie tylko próbuje dokonać charakterystyki sztuki publicznej jako zjawiska artystycznego, lecz też wskazuje na ogromne trudności definicyjne z tym związane. Umiejętnie ukazuje przy tym różnorodność i dostatek sztuki publicznej i rozwija w sposób szczególnie atrakcyjny wątki poboczne - dzięki czemu sztuka publiczna nie została zredukowana i wtłoczona w nieelastyczne ramy klasyfikacyjne.
dr hab. Przemysław Kisiel, prof. Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie Rozważania Karoliny Izdebskiej na temat tego, czym jest sztuka publiczna, jaka jest jej współczesna rola i miejsce pośród innych rodzajów twórczości są z jednej strony konsekwencją wnikliwej eksploracji przystępnej literatury, z drugiej – stanowią rezultat autorskiego projektu badawczego.
Takie najróżniejsze podejście pozwala na odtworzenie poglądów artystów na temat rozumienia przestrzeni publicznej jako areny dla pracy twórczej oraz pokazania jej ograniczeń i wyzwań dla artystycznej wypowiedzi.
dr hab. Paulina Rojek, prof. Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Sztuka publiczna Karolina Izdebska, Anna M. Królikowska. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.