Zarządzanie ryzykiem na granicach zewnętrznych UE Anna Moraczewska, Wojciech Janicki

Badanie ryzyka w naukach społecznych jest nadal pionierskim tematem i stanowi duży przedmiot dociekań naukowych. Granice państw? wręcz przeciwnie. Są obiektem wielowiekowych i multidyscyplinarnych badań naukowych i poddawane są wielu próbom uporządkowania ich atrybuty.

Natomiast obydwie kategorie? granice i ryzyko? charakteryzuje złożoność, zmienność, wielowątkowość i wielorakość podejść badawczych. Z jednej strony, pozwala to na nieustanne zgłębianie ich istoty i poszukiwanie dobrześci, a z drugiej? staje się źródłem problemów metodologicznych i trudności z uporządkowaniem wiedzy na ich temat.

Obydwie kategorie są więc atrakcyjnym wyzwaniem dla badacza. Granice zewnętrzne Unii Europejskiej stanowią niebanalną egzemplifikację procesów zachodzących na współczesnych granicach i działań uniemożliwiających związanym z nimi zagrożeniom.

Są obrazem zmieniającej się natury granic w późnowestfalskim ładzie między-narodowym, traktowanym jako kompozycja ciągłości ładu westfalskiego i zmiany ładu powestfalskiego.