Filozofia psychologii i humanistyki

Edyta Stein jako niemal trzydziestoletnia kobieta pragnęła równocześnie nakre lić swojš drogę filozoficznš, jak i odnale ć się w nowej sytuacji zaistniałej po zakończeniu I wojny wiatowej. Zamierzała napisać pracę habilitacyjnš, a jej poczucie odpowiedzialno ci w rozmiarze społecznym skłoniło jš do zaangażowania się w działalno ć politycznš. Był to jednak czas, gdy przeżywała kryzys wewnętrzny, zaostrzony mierciš przyjaciół podczas wojny, wiadomo ciš, iż jako kobieta praktycznie nie ma szans na wykonywanie kariery akademickiej, a wymarzona praca u Husserla, twórcy fenomenologii, tak dalece rozminęła się z jej kryteriami, że musiała z niej zrezygnować. Wówczas stanęła wobec konieczno ci zrozumienia swej egzystencji i odnalezienia ródła sił psychicznych i duchowych.
W tym rewolucyjnym okresie Edyta Stein opracowała projekt analizy osoby i życia jednostki w relacjach z innymi. W swych badaniach ukazała najpierw, na czym polegajš zwišzki ciała, duszy i ducha oraz czym jest siła witalna, która je ożywia. Według niej, by zrealizować pełnię swych możliwo ci, osoba potrzebuje wspólnoty, którš od funkcjonowania w społeczeństwie odróżnia charakter więzi międzyludzkich i poczucie solidarno ci.
swymi rozważaniami Edyta Stein zaprasza czytelnika do podjęcia rozważań nie tylko intelektualnych, ale i duchowych. Uważała bowiem, iż wysiłek z tym zwišzany jest potrzebny do kształtowania swego życia w sposób wiadomy, do przezwyciężania poczucia samotno ci, a zwykle do odkrywania najgłębszej prawdy o celu ludzkiego istnienia i jego odniesieniu do Bytu wiecznego, do Boga.
W tomie Filozofia psychologii i humanistyki zamieszczone sš rozprawy: Przyczynowo ć psychiczna (1918) i Jednostka a wspólnota (1919), opublikowane po raz pierwszy w 1922 r. W "Jahrbuch für Philosophie und Phänomenologische Forschung", roczniku wydawanym przez Edmunda Husserla. W rozprawach tych nie brakuje przykładów z życia dobrze znanych każdemu, co sprawia, iż wyniki analiz stajš się łatwiej uchwytne. Filozofia psychologii i humanistyki zasługuje niewštpliwie na większe zainteresowanie, zwłaszcza w czasach kryzysu filozofii, gdyż proponuje podstawy metodologiczne i pojęciowe dla psychologii i nauk humanistycznych.
(rh)

Pozycja warta polecenia.