Kwiaty Japonii i sztuka kompozycji kwiatowych (dodruk 2017) - Conder Josiah - książka

Historycy japońscy przypisują sztuce układania kwiatów genezę indyjską i religijną. Twierdzą, że ta sama doktryna buddyjska, która zakazywała niepotrzebnych ofiar zwierzęcych, podsunęła koncepcję zbierania kwiatów i przedłużania im życia staranną pielęgnacją. Od VI wieku w Japonii sztuka układania kwiatów ewoluowała od elementu rytuału religijnego - będącego zbożną rozrywką dla kapłanów - do wyrafinowanego cermoniału towarzyskiego, stając się wyraźnym elementem kultury dnia codziennego Japonii. Układanie kwiatów uważano za każdym razem za zajęcie przystojące ludziom uczonym i literatom. Praktykowały ją damy z arystokracji, a także kapłani, filozofowie i wybitne osobistości, które wycofały się z życia publicznego. Sztuka ta niesie w sobie - obok wielu klasycznych przesądów - poważną domieszkę chińskiej filozofii, która przydaje jej aury czegoś dziwnego i nieodgadnionego. Sztuka układania kwiatów jest w Japonii także elementem ogłady towarzyskiej, rządzą nią więc ważne reguły i ograniczenia odnoszące się do etykiety i ceremoniału, zaś głównym celem wszystkich kompozycji kwiatowych jest sprawienie przyjemności gościom. Kwiaty i ich kompozycje towarzyszą Japończykom poprzez cały rok i pojawiają się tylko w ściśle określonych zestawieniach. Wybór przeróżnych gatunków kwiatów zależy od pory roku i okazji, którą ma ona uświetnić, a także od tego, co dana kompilacja ma wyrażać. Kolor, wiek i ułożenie kwiatów i przeznaczenie kombinacji to przedmiot ściśle określonych wielowiekową tradycją zasad - nie ma tu przypadkowych zestawień, dlatego japońskie kombinacje tak bardzo różnią się nastrojem, kolorystyką, doborem kwiatów i ich przestrzennym rozmieszczeniem. Układanie ściętych kwiatów w najrozmaitszego rodzaju naczyniach stało się u Japończyków sztuką dekoratywną wysoce wyrafinowaną, w porównaniu z którą zachodnie kompilacje kwietne wydają się najzupełniej przypadkowymi zestawieniami. Książka Josiaha Condera wprowadza czytelnika w nieznane Europejczykom tajniki japońskiej sztuki układania kwiatów. Od omówienia czasu kwitnienia i odmian kwiatów, przez symboliczne znaczenie i okoliczności pojawiania się poszczególnych gatunków japońskich roślin w życiu rutynowym i szczegółową prezentację zasad komponowania kwiatów na trafne okazje, po przykłady układania takich kompilacji - wprowadzani przez urzeczonego Japonią autora - poznajemy to niezwykłe zjawisko kultury japońskiej. Ryciny i drzeworyty, stworzone przez japońskich artystów z końca XIX wieku, przybliżają nie tylko obfitość roślin, używanych do kombinacji, ale także prawidła ich układania i zasady oglądania gotowych kompilacji. Josiach Conder - profesor architektury i architekt przy Cesarskim Rządzie Japoni.