"Odwracalne inhibitory osi EGFR w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca, które na trwałe weszły do algorytmu terapeutycznego u chorych na miejscowo nowoczesnego i nowoczesnego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP). Wraz z nimi, do algorytmu diagnostycznego w tej chorobie, dołączyła konieczność realizowania testów molekularnych w celu zbadania obecności mutacji genu EGFR w komórkach nowotworowych.
Przeciwciała skierowane przeciwko Receptorowi Programowanej Śmierci typu 1 (PD-1) i jego ligandowi (PD-L1). Do chwili obecnej pomimo kilku obszernych badań klinicznych poza necitumumabem nie zarejestrowano żadnego przeciwciała monoklonalnego ukierunkowanego na domenę zewnątrzkomórkową receptora EGFR. Odkrycie przeciwciał monoklonalnych skierowanych przeciw immunologicznym punktom kontroli było prawdziwą rewolucją w immunoterapii niedrobnokomórkowego raka płuca.
Inhibitory nieodwracalne tyrozynowej kinazy EGFR. Użycie IKT EGFR u chorych z obecną mutacją aktywująca w genie EGFR jest standardem nowoczesnania w pierwszej linii zawansowanego NDRP. Aktualnie dostępne są trzy generacje IKT. Różnice między inhibitorami odwracalnymi i nieodwracalnymi drugiej generacji dotyczą profilu działań niepożądanych i mechanizmem oddziaływania na poszczególne receptory rodziny HER. Użycie IKT EGFR umożliwiło widoczną udoskonalenie czasu przeżycia całkowitego w populacji chorych z obecnym czynnikiem predykcyjnym w genie EGFR.
Działania niepożądane związane ze używaniem TKI. Z reguły stwierdza się zmiany skórne i śluzówkowe, a także biegunkę. Wymienione objawy mogą występować u niemal wszelkich chorych, w nielicznych jednak przypadkach stopień nasilenia objawów stanowi wyróznionie do przerwania albo trwałego zakończenie leczenia. Inne działania niechciane- takie jak zaburzenia czynności wątroby czy zapalenie płuc- występują z nad wyraz niższą częstością."
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Inhibitory osi EGFR w leczeniu nie drobnokomórkowego raka płuca. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.