Posągi i utopie Rzeźba jako metafora nowoczesnej f- bezpłatny odbiór zamówień w Krakowie (płatność gotówką lub kartą)

"Posągi i utopie. Rzeźba jako metafora innowacyjnej formy artystycznej, podmiotowości i politycznej wspólnoty" to opowieść o literaturze europejskiego modernizmu przez interpretację obecnych w niej rzeźbiarskich metafor, służących konceptualizacji problemów istotnych dla jej twórców: formy artystycznej, podmiotowości i wspólnoty.

Rzeźbiarska materialność posągów i ich parametry powodują mnóstwo realnych skojarzeń – od stałości i zamknięcia materii w harmonijnym zarysie klasycystycznego artefaktu po ulotność i kruchość form Alberta Giacomettiego.

nowoczesna literatura rejestruje to zróżnicowanie i szuka w nim utopijnych projektów estetycznych, antropologicznych i politycznych, ocalających przed chaosem modernizującego się świata. Rzeźba daje bowiem poczucie niezmienności świata wobec przepływu zdarzeń, jest jego nieporuszonym punktem.

Ale literacka rzeźbiarskość równie wydajnie rozbija iluzję trwałości ideału, ujawniając jego rewers – pozbawiony życia bezruch posągowego ciała. Postępowość jest formacją sprzecznych tendencji – pragnienie formalnej dyscypliny i porządku świata współistnieje tu z demaskacją jego nienaturalności i poszukiwaniem pęknięć dyscyplinującej formy.

To napięcie kumuluje się w literackich sposobach wykorzystania rzeźby. Ich różnorodność rozpina się choćby między parnasistowskim cyzelowaniem formy poetyckiej a jego nieoczekiwanym powtórzeniem w monumentalności realizmu socjalistycznego.

Literackie reprezentacje rzeźb i ich parametry nie tylko materializują idee progresywności,w dodatku służą ich weryfikacji. Techniczna precyzja formowania kształtu rzeźbiarskiego i tekstowego podszyta jest bowiem przemocą narzucania łączyjącej formy na nieukształtowane słowa i materiały.

Książka ta jest próbą ujęcia rzeźby nie tylko jako figury opisowej,w głównej mierze krytycznej wobec innowacyjnych utopii sztuki i życia. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.