Użytkowe betony konstrukcyjne - aleksander świtoński

W książce zawarto duży materiał wskazujący na możliwość takiego zaprojektowania mieszanki betonowej jako materiału wyjściowego do wykonania betonów, których parametry można kształtować już na etapie uzyskania danych o ich przeznaczeniu i warunkach w jakich mogą być eksploatowane.
Autor skonstruował matematyczny model kształtowania struktury betonu w powiązaniu z jego późniejszymi właściwościami eksploatacyjnymi, bazując na doświadczalnych cechach i wielkości ich udziału w mieszance betonowej. Jest to kompleksowe ujęcie problemu, pokaźnie bardziej rygorystyczne w stosunku do innych teorii i publikacji o tożsamej i pokrewnej tematyce.
Na podstawie zbudowanego modelu udowodniono, że wzrost wytrzymałości betonu osiągalny jest do uzyskania w wyniku zastosowania wyższej aktywności cementu w mieszance betonowej, przy niezmienionej aktywności spoiwa. Z przekazanego modelu wynika, że betony o jednakowej wytrzymałości, ale niższym stosunku wodno-cementowym są bezdyskusyjnie szczelniejsze, dlatego wykazują mniejszy skurcz i są bardziej niepodatne na wpływ zadziornych czynników atmosferycznych.
Zbudowany model opisu wytrzymałości betonu uzasadnia potrzebę zastosowania metody projektowania składu mieszanki, w której w obszerniejszym stopniu uwzględnione zostaną doświadczalnie wyodrębnione cechy jakościowe składników. Pozwala to na stworzenie realnych możliwości racjonalnego zastosowania materiałów w projektowaniu betonów o z góry określonych cechach wytrzymałościowych i trwałości.
Monografia przeznaczona jest dla inżynierów z zakresu konstrukcji betonowych, technologów betonu, studentów I i II stopnia studiów dziennych i zaocznych, a zwłaszcza słuchaczy III stopnia studiów doktoranckich kierunku budownictwo oraz pracowników naukowych uczelni jak na dodatek instytutów badawczych.