Metallica T2. Prosto w czerń 1991-2015,184KS (2578768)

Za sprawą debiutanckiego albumu „Kill ‘Em All" z 1983 roku Metallikę okrzyknięto najszybszym i najcięższym zespołem metalowym na Ziemi. Trzy lata później, rewolucyjny album „Master Of Puppets" sprzedał się w nakładzie miliona egzemplarzy bez promocji singlowej, bez teledysku, ani bez żadnego wsparcia mainstreamowego radia czy telewizji, powodując, że kwartet z Bay Area stał się najważniejszym zespołem dekady. Gdy w 1991 roku ukazał się piąty, niezatytułowany album – powszechnie nazywany „Czarnym Albumem" – ta bezkompromisowa i niezależna grupa stała się międzynarodową gwiazdą.
Ale choćby gdy Metallica poruszyła tektonicznymi płytami, na których opierała się muzyka modna, jej fani byli jej wierni z takim oddaniem, które zadziwiało choćby w świecie postępowego metalu. Posiadając w pamięci bezwzględne oddanie sympatyków, zespół wykorzystał europejską trasę z lata 1993, aby wydać bardzo bezczelną deklarację. Znalazła się ona na czarnych podkoszulkach, które można było nabyć 5 czerwca w punktach z pamiątkami, rozstawionymi w miejscu koncertu. Na przedzie widniały oblicza czterech muzyków zespołu, każdy z nich miał skrzyżowane ramiona, co przywodziło na myśl wizerunek flagi pirackiego okrętu. Lecz to słowa umieszone z tyłu tak naprawdę przyciągały uwagę:
„Narodziny. Szkoła. Metallica. Śmierć".
Ktoś mógł próbować zastąpić trzecie z tych czterech słów nazwą innego zespołu,liczba grup, które miały prawo twierdzić, iż życie składa się wyłącznie z tych czterech elementów, z których tylko jeden jest kwestią wyboru, była niezmiernie mała. Może The Clash. Pewnie Nirvana. Z pewnością The Grateful Dead. Różnica polega na tym, iż te zespoły już nie istnieją, ich reputacja nabrała połysku za sprawą nostalgii. Metallica zaś wydała taką deklarację nie tylko w czasie teraźniejszym, lecz też w momencie, gdy nie brzmiała ona niemądrze. Robiąc to, zespół wyniósł sam siebie, nie umniejszając swej publiczności. Zamiast zabrzmieć arogancko, Metallica wykazała się empatią. To deklaracja z charakterystycznymi dla zespołu tupetem i werwą. Dwie dekady później zespół wciąż może wygłosić podobną deklarację. A to jest historia tej niezwykłej grupy.


Paul Brannigan i Ian Winwood to dwaj czołowi brytyjscy dziennikarze muzyczni. Brannigan jest redaktorem portalu „TeamRock.com" i autorem bestsellerowej według „Sunday Times" biografii Dave’a Grohla Oto moje (po)wołanie. Winwood zaś pisze dla magazynów „Rolling Stone", „Guardian", „MOJO", „Kerrang!", „NME" oraz współpracuje z BBC.
Pierwszy tom biografii Metalliki ukazał się na Zachodzie w 2013 roku, spotykając się z entuzjastycznym przyjęciem. „Sunday Times", „NME" i „Independent" uznały go za muzyczną książkę roku.

ISBN: 9788364373169
Kod paskowy: 9788364373169
Autorzy: Brannigan Paul, Winwood Ian
Tłumaczenie: Filipowski Robert
Wydanie: 1
Rok wydania: 2015
Kod wydawcy: 22597
Tytuł tomu: Prosto w czerń
ilość tomów: 2
Numer kolejny tomu: 2
Miejscowość: Czerwonak
ilość stron: 292
Oprawa: Miękka
PKWiU: 58.11.1
Format: 14.0x20.5cm
Język oryginału: angielski
Języki: polski
Grupa towarowa: Książka