Wierzę, iż miarą wielkości naukowca – bardzo pedagoga – nie jest jedynie ilość tytułów,ponadto przemiana, jakiej dokonuje wokół. Wiosną 2014 roku zwróciłam się z prośbą o udzielenie wywiadów do czterech toruńskich profesorów: Zbigniewa Kwiecińskiego, Ryszarda Borowicza, Andrzeja Wojciechowskiego i Aleksandra Nalaskowskiego.
Operując językiem metodologii badań pedagogicznych, należy stwierdzić,wybór próby był celowy. Earl Babbie uważa, iż […] badacze empiryczni są istotnie zainteresowani badaniem przypadków odbiegających od normy – takich, które nie pasują do ściśle określonych wzorców postaw czy zachowań – żeby lepiej zrozumieć te bardziej regularne wzorce.
[…] wybór przypadków odbiegających od normy również jest przykładem próby celowej. Moim zdaniem wybrani przeze mnie bohaterowie spełniają ten warunek. Profesorowie „nie pasują do ściśle określonych wzorców postaw czy zachowań".
Wychodzą poza poprawnościowy akademicki banał, ponieważ nie chcą zmieniać wyłącznie uczelnianych statystyk, ale chcą zmieniać ludzi. Mnie w każdym razie zmienili. Jestem pewna, iż gdyby zostali premierami, ministrami, celebrytami, i kim tam jeszcze można…, nadal byłabym z nich dumna.
Prawdopodobnie wy też. Autorka Z recenzji prof. Dr. Hab. Ryszarda Macieja Łukaszewicza Nareszcie żywa opowieść – toczona ze swadą, z dala od akademickich podręczników pedagogiki, z ironią i autoironią, jednocześnie dotknięta autentycznymi doświadczeniami, wydarzeniami i...
życiem; nareszcie żywa, albowiem słowa mistrzów mają znaczenie, są refleksyjne, pouczająco zdystansowane. Nareszcie supertrafiona lektura „obowiązkowa" i dla adeptów edukacji, i dla tych, którym się sporo pomyliło, choć nie przestają być nauczycielami, studentami.
Cóż?
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Kim pan jest, mistrzu? Toruński czworobok pedagogi - Jeśli zamówisz do 14:00, wyślemy tego samego dnia. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.