Nauka logiki Tom 1

Nauka logiki to bodaj najdziwniejsza z książek Helga " a także dotycząca najszczególniej fundamentalnych zagadnień, które Hegel określa jako nauki o bycie, o istocie i o pojęciu. Po z górą pięćdziesięciu latach pokazujemy Czytelnikowi wydanie drugie tego wręcz legendarnego dzieła.

Nie jest to proste wznowienie, a tekst dokładnie przejrzany i skolacjonowany, unowocześniony i odświeżony. Konwencjonalny przekład Adama Landmana, tak zakorzeniony w polskiej recepcji Hegla, zyskuje tu na jasności i ożywa.

Formy myślenia przejawiają się i utrwalają w głównej mierze w języku ludzkim. W naszych czasach nie można za niejednokrotnie przypominać, iż tym, co różni człowieka od zwierzęcia, jest myślenie. Język przeniknął we wszystko, co staje się stroną wewnętrzną człowieka, wyobrażeniem w ogóle, we wszystko, co człowiek czyni czymś własnym.

A to, co człowiek ujmuje w języku i w nim wypowiada, posiada w sposób ukryty i pogmatwany albo znaczny jakąś kategorię " tak nad wyraz naturalny jest dla człowieka moment logiczny, albo " tak szczególnie moment ten jest samą jego swoistą naturą.

Jeśli jednak naturę w ogóle jako to, co fizyczne, przeciwstawimy temu, co duchowe, będziemy musieli powiedzieć, iż moment logiczny jest raczej czynnikiem nadnaturalnym, który wciska się w całe życie naturalne człowieka, w jego uczucia, poglądy, pragnienia, potrzeby i popędy, przeobrażając je w ten sposób " choć jedynie od strony formalnej " w coś ludzkiego, w wyobrażenia i cele.

[fragment z tekstu] Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770"1831), wybitny klasyk filozofii, przedstawiciel idealizmu obiektywnego. Stworzył system filozoficzny obejmujący całość doświadczenia i zjawisk rzeczywistości w ramach trzech obszarów myślenia: logiki, filozofii przyrody i filozofii ducha.

Postrzegał rzeczywistość jako efekt dialektycznego rozwoju idei, zmierzającej do realizacji rozumu świadomego swojej wolności. Zmieścił w swym systemie interpretację równocześnie subiektywnych poczuć, emocji i doświadczeń jednostki, jak i zjawisk społecznych czy kulturowych (literackich, malarskich), realnych wydarzeń historycznych oraz ogólnych zjawisk dziejowych.