Poezje zebrane. alberto caeiro - fernando pessoa (Lokator)

"swych wyśnionych poetów, składających się ogółem na plejadę ponad setki nazwisk, Pessoa za każdym razem obdarzał odrębną osobowością i mniej lub bardziej rozbudowaną fikcyjną biografią. W przypadku niektórych heteronimów, jest to zaledwie sygnatura, ślad zmyślonej ręki znaleziony na jakimś karteluszku w znanej skrzyni, do której przez całe życie wrzucał swoje zapiski, fragmenty wierszy, sentencje, zagadkowe diagramy i znaki, skrupulatnie wyliczane horoskopy.

Ale w sytuacji najważniejszych z nich, bo też do obfitej trójki, obok Álvara de Campos i Ricarda Reisa, zaliczał się Caeiro, dostajemy o dużo więcej. Nawet jeśli życiorys wytworzonej przez Pessoę postaci uderza prostotą, przede wszystkimścią, w pewnym sensie reprezentatywnością dla portugalskiego losu; wydaje się realizować paradygmat często spotykany równocześnie wśród poetów dziewiętnastowiecznych, takich jak Cesário Verde, jak i wśród twórców pierwszego pokolenia modernistycznego, którym nadal przychodziło pisać szybko, niewiele, i umierać młodo.

Alberto Caeiro miał się urodzić w Lizbonie 16 kwietnia 1889 roku. Osierocony przez obydwoje rodziców, nie zdobył wykształcenia ani nie nauczył się zawodu. Większość swojej niedługiej egzystencji przeżył w gospodarstwie ciotecznej babki w Ribatejo, i tam też miał stworzyć przypisywane mu cykle wierszy, Guardador de Rebanhos i O Pastor Amoroso.

Pod koniec życia miał powrócić jeszcze do Lizbony i tam napisać Os Poemas Inconjuntos, nim zmarł na gruźlicę w wieku zaledwie dwudziestu sześciu lat. Skrupulatnie w przełomowym dla portugalskiej awangardy roku 1915." ze wstępu Ewy Łukaszyk Powyższy opis pochodzi od wydawcy.