Opowiadania przedwojenne Tom 4 Głowa spod łóżka (Vis-a-vis / Etiuda)

Czwarty tom pt. "Głowa spod łóżka" jak wszystkie tytuły w tej edycji jest zapożyczony od jednego z utworów, mieści pakiet opowiadań żydowskich z lat 1943-35 drukowanych w dzienniku "prawidłowy Wieczór!

Kurier Czerwony". Zdecydowana większość z nich w formie książkowej pokazuje się po raz pierwszy. Wiech zniewala już czwarte pokolenie Polaków. Przedtem dziadków i rodziców. Teraz znów dzieci i wnuków.

Pokładamy się ze śmiechu i zarazem ciarki nas przechodzą. Przedwojenne opowiadania. Przedwojenna jakość. Wiech uznany za najbardziej warszawskiego z warszawskich pisarzy. Znawca, a może wręcz współtwórca warszawskiej gwary, choć on sam twierdził, iż jedynie wiernie ją odtwarza, ograniczając się jedynie do oszlifowania jej, a czasami nadania jej formy nieco elegantszej, bo w jego książkach nie odszukamy żadnego grubiaństwa (z ulubionym warszawskim "kurwa jego mać" na czele), a mimo to oddaje w sposób niezwykły koloryt językowy warszawskiej ulicy.

A przy tym te jego opowiadania mają przecież także szczególnie ostry, krytyczny pazur – wszak Wiech wytyka nam bezwzględnie nasze wady z pijaństwem i awanturnictwem na czele. O autorze niniejszego tomu pisał Michał Choromański: "Uważam Wiecha za jednego z najkorzystniejszych polskich pisarzy współczesnych, niewyczerpanego w pomysłach i zajmującego unikatową postawę moralną.

O Wiechu można nawet powiedzieć, że jest wielkim filozofem". A Maria Pawlikowska-Jasnorzewska dodawała: "Wiech to gentleman, szalenie dowcipny, nigdy jadowity, nieraz wzruszający. Jego felietony są rezultatem obserwacji nad wyraz uważnej, pracy w swoim rodzaju całkiem twórczej i na wskroś oryginalnej".

A Antoni Słonimski podsumowując twórczość Wiecha pisał: "Wolę książkę, która ma niepoważne zamierzenia i poważne osiągnięcia, od dzieł, które posiadają poważne zamierzenia i niepoważne osiągnięcia".

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.