Po-widoki pustki. o sposobach konceptualizowania pustki w kulturze współczesnej (Universitas)

"Pustka synonimicznie bywa zastępowana szeregiem takich określeń, jak: nicość, próżnia, nieskończoność, pustkowie, nieobecność, niewidzialność, niewyrażalność... Czytelność i zrozumienie kategorii pustki w kulturze europejskiej zasadza się na pewnej grze interpretacyjnej, w której znaczenia pustki tłumaczy się, dopełnia i dopowiada w najróżniejszych tekstach kultury, pozostawiając jednak pewien wspólny bagaż wyobrażeń o niej.

Tytułowe po-widoki pustki byłyby zatem wypadkową dialogu z kulturowym, lecz i indywidualnym rezerwuarem zapamiętanych obrazów pustkowi w ogóle. Namysł nad tymi wcieleniami pustki i analiza ich poszczególnych przypadków staje się tu de facto opowieścią o historii kultury, ze szczególnym uwzględnieniem historii wyobrażeń i wizualności".

ze Wstępu "(...) czeka nas lektura wielowątkowa, odwołująca się do szerokiego spektrum czasowego i przestrzennego, do prezentacji i analizy części z rozmaitych dziedzin ludzkiej (tu: kulturowej) aktywności.

Autorka porządkuje swoją narrację (... ) przez wykorzystanie dwóch kategorii, którym wyznacza zadanie spajania swojego dyskursu i zarazem - dynamizowania go, zezwalając na ujawnienie w wywodzie składników teoretycznych refleksji o kulturze, odwołujących się także do zagadnień estetycznych, czy wreszcie - etycznych.

Za pierwszą kategorię porządkującą uznaje autorka wielopostaciową pustkę, za drugą - roboczo ujmowaną - po-widokowość. (... ) Otrzymaliśmy tekst o wysokich walorach estetycznych, łączący właściwości potężnej pracy naukowej, multidyscyplinarnej, jeśli chodzi o rozpiętość tematyki - od nauk humanistycznych po nauki ścisłe, od tematyki filozoficznej po refleksje i analizy z kręgu sztuki wysokiej i lubianej".

Prof. Zw. Dr hab. Michał Błażejewski Powyższy opis pochodzi od wydawcy.