Miłość i małżeństwo w indiach (Dialog)

W studium literatury indyjskiej autorstwa Barbary Grabowskiej oszałamia kalejdoskop kolorowych wątków dotyczących relacji bogów i bohaterów z niebiankami i ziemiankami zawartych w dwóch dużych epopejach, Mahabharacie i Ramajanie, innych sanskryckich tekstach tradycyjnych i nowszych bengalskich.

Autorka prowadząc rozważania o erotycznych skandalach na indyjskim Olimpie, sposobach zawierania małżeństw czy związkach Kryszny z kobietami, zwraca uwagę na fakt, iż w literaturze indyjskiej ukształtowały się dwa wizerunki kobiety: nadzwyczajnej żony, pozbawionej woli i jednostkowości i traktującej męża jak boga, i nieprzeciętnej kochanki, partnerki w rozkoszach miłosnych, symbolu erotycznego.

Oba wzorce zostały wykreowane z męskiego punktu widzenia w społeczeństwie zdominowanym poprzez struktury patriarchalne. Postać Sity, oddanej żony, w dyskursie feministycznym służy jako dowód aprobaty dla cierpienia kobiet poddanych męskiej tyranii.

Całość generuje wielowątkowy przekaz dający świadectwo toczącemu się w Indiach dialogowi kultur i epok. Kolejne rozdziały stanowią ilustrację krystalicznych konstrukcji myślowych, a niebanalna tematyka zwiększa pole recepcji poza grono specjalistów i studentów.

Barbara Grabowska, profesor w Zakładzie Azji Południowej Wydziału Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego. Zajmuje się literaturą i religią Indii, zwłaszcza Bengalu.