Całkiem nowa baśń (Borgis)

We współczesnej literaturze europejskiej istnieje niedużo takich pozycji, które by nawiązywały do folkloru słowiańskiego. Całkiem nowa baśń to powieść nie tylko o miłości, ale także historia przenosząca nas w obrzędowy świat Słowian, w którym żyją najróżniejsze demony, czuć obecność mitologicznych bogów, a przyroda jest potężnie związana z losami bohaterów.

Wnikliwy czytelnik odszuka w książce Aleksandry Kołodziejczak niemało odwołań do literatury polskiej (C.K. Norwid, E. Orzeszkowa), rosyjskiej (L. Tołstoj, M. Niekrasow), czy też staroruskiej (np. Słowo o pułku Igora).

Jest to w pewnym sensie pokłon oddany dziełom sporych pisarzy i przybliżenie nam, współczesnym pokoleniom, naszych słowiańskich tradycji. Związek polskości i rosyjskości jest jednym z głównych wątków tej powieści.

Połączenie tych dwóch pierwiastków zwraca uwagę na rolę tradycji w stosunkach Polski i Rosji krajów niegdyś tak kulturowo podobnych. Myśl autorki, wyraźnie emocjonalnie związanej z Rosją, została wyrażona m.in.

przez przeróżne motywy i formy lingwistyczne zaczerpnięte z języka rosyjskiego. Lecz niezależnie od wielości zawartych w niej akcentów artystycznych Całkiem nowa baśń jest dla czytelnika bardzo wdzięczną powieścią.

Pełna kolorowych, pisanych prozą poetycką opisów, w połączeniu ze współczesnymi dialogami, stanowi zgrabny pomost literacki między przeszłością a teraźniejszością. Aleksandra Kołodziejczak (ur. 1985) jest studentką filologii rosyjskiej Uniwersytetu Warszawskiego.

Od lat interesuje się kulturą słowiańską, a także twórczością polskich i rosyjskich pisarzy. Autorka część swojego młodego życia spędziła w Rosji. W ten sposób narodził się emocjonalny związek, który w połączeniu z fascynacją literaturą rodzimą, opiewającą polską słowiańszczyznę, zaowocował powieścią Całkiem nowa baśń.