Słowo humoru (Karakter)

Żarty się skończyły?Komu i z czego wolno się śmiać? Czy satyra rysowana grubą kreską jest jeszcze osiągalna? Jak długo żyją memy?Autorka Duchologii polskiej bierze na swój antropologiczny warsztat poczucie humoru. W spektakularnym eseju przygląda się najróżniejszym odsłonom i kontekstom dowcipu, ironii, abstrakcji i nonsensu – od mowy ezopowej w czasach PRL-u, przez twórczość sceny kabaretowej, po język reklam z początku transformacji, stand-up, memosferę i cenzopapę.Drenda zastanawia się nad związkami humoru z polityką, bo kiedy wkoło jest wesoło, z łatwością przymknąć oko na to, że żart z ekstremisty stał się nagle żartem ekstremisty. Demonstruje też, iż śmiech może produkować poczucie solidarności, a suchary bywają krzepiące.