Pajdohistoryki z basią. emocje, relacje (WIR)

"Pajdohistoryjki z Basią" polecamy dzieciom w wieku przedszkolnym, do zabawy w grupie i jednostkowej - w domu. Pajdohistoryjki dostarczają dzieciom dużo śmiechu, a dodatkowo pozytywnie wpływają na ich rozwój:- wzbudzają zainteresowanie otaczającym światem,- kształtują koncentrację i uwagę na tekście,- tworzyją pretekst do rozmowy na poruszone w wierszykach tematy, m.in.: emocje i relacje społeczne.Zawartość zestawuZestaw posiada 20 kart.

Na każdej karcie znajduje się pajdohistoryjka opisana niedługim wierszykiem i komplet pytań, a na odwrocie - ilustracja do wierszyka. W dalszym ciągu niniejszej broszurki wydrukowane są wierszyki z pytaniami ze wszelkich kart, w kolejności alfabetycznej tytułów.Jak się bawić$147Pajdohistoryjki oparte są na prostych, zrozumiałych, ale zaskakujących sytuacjach, odwołujących się do podstawowych emocji.

Ich zwięzła forma została dopasowana do możliwości skupiania uwagi i śledzenia fabuły u dzieci 3-, 4-letnich. Celem zabawy pajdohistoryjkami jest wzbudzenie zainteresowania minimalnego dziecka i pobudzenie jego chęci do wysłuchania kolejnych historyjek.

Przygody Basi wywołują śmiech dzieci, lecz też stają się punktem wyjścia do rozmowy o emocjach i relacjach, a także innych aktywności edukacyjnych.Trzy rodzaje zabawy1.Pierwszą z takich aktywności może być zabawa w znajdzienie spośród kilku obrazków tego, który jest ilustracją do przeczytanej historyjki.

W ten sposób można sprawdzić zdolność nieznacznego dziecka do skupienia uwagi i słuchania ze zrozumieniem.2.Kolejną aktywnością może być pytanie dziecka o znaczenie użytych w historyjce słów i wyrażeń. Zabawa taka daje możliwość oceny zasobu słownictwa dziecka i tworzy prawidłową okazję do jego wzbogacenia, gdyż świeże słowa występują w mocnym, zrozumiałym i ciekawym dla dziecka kontekście.3.Inną zabawą może być rozmowa na temat opisany w historyjce, w czym mogą pomóc załączone pytania.

Pytania po każdym wierszyku podzielone są na dwie grupy. Te z pierwszej grupy dotyczą treści wierszyka i ich celem jest sprawdzenie, czy dziecko zrozumiało jego sens i użyte sformułowania. Pytania te należy traktować wyłącznie jako wskazówkę, gdyż to czy zadamy dziecku kolejne pytanie i jak precyzyjnie je sformułujemy zależeć będzie od sposobu, w jaki dziecko będzie odpowiadało.

Pytania z drugiej grupy posiadają charakter bardziej ogólny i służą wciągnięciu dziecka w rozmowę na związane z wierszykiem tematy i zachęceniu do wyrażania swych przewidywań i poglądów.Dzięki możliwości utożsamiania się z bohaterem opisanego zdarzenia, powstaje dobra okazja do rozwijania empatii u dziecka.

Nic też oczywiście nie stoi na przeszkodzie, by potraktować opisaną sytuację jako początek pokaźniejszej historii, w której dziecko wynajdzie ujście dla swojej wyobraźni, opiszę ją albo zilustruje.