Cichy front (Mireki)

Wspomnienia szefa komórki wywiadu w oddziale "Osa" - "Kosa-30" KG Kedywu AK i kompanii "Agat" (późniejszy Parasol). Odpowiadał za rozpracowanie i przygotowanie zamachów na niezwykle krzywdzących funkcjonariuszy policji i administracji niemieckiej m.in.

na Kutscherę, Koppego, Weffelsa i Krügera. Fragment książki: "Czekali prawie dwie godziny. Na kilkanaście minut przed dziesiątą, gdy już byli niemal pewni, że i w tym dniu Krüger się nie pojawi, jeden z wykonawców,,,Jędrek", dojrzał, iż stojący w zasięgu jego wzroku,,Stanisław" powiewa trzymaną w ręku chusteczką.

A więc,,Jurek" dostrzegł wóz Krügera, zasygnalizował o tym,,Stanisławowi", ten zaś, zgodnie z ustaleniami, przekazuje sygnał wykonawcom. Od tego momentu minuty, które dotychczas wlokły się niemożliwie, poczęły przepływać w zawrotnym tempie.,,Jędrek" i,,Góral", którzy także zauważyli znak,,Stanisława", ekspresowo wydobyli zza płotu schowane tam bukiety.

w momencie gdy ponownie zajęli stanowiska, na ulicy ukazało się dwóch żołnierzy Wehrmachtu. Jeszcze kilka sekund dopełniającego napięcia. Lecz Niemcy przeszli szybko, obojętnym spojrzeniem obrzucając chłopców z kwiatami.

W minutę później,,Jędrek" i,,Góral" dostrzegli dobrze im znany samochód. Wolno jechał w ich kierunku. Z odległości mniej więcej stu metrów dostrzegli siedzącego we wnętrzu odkrytego wozu Krügera.

Gdy odległość pomiędzy nimi a Mercedesem zniżyła się jeszcze bardziej, na odległość rzutu granatem - stojący za wykonawcami,,Stanisław" krzyknął: - Rzucać! Pierwszy, jak zostało ustalone, cisnął swój bukiet,,Jędrek".

Po nim -,,Góral".,,Filipinki" nie trafiły jednak tam, gdzie miały trafić. Zamiast przed wozem i w jego wnętrzu - obydwie eksplodowały po ugodzeniu w tylną część samochodu. Siła eksplozji była tak obfita, że gdyby inżynier,,Filip" znalazł się w tym momencie obok zamachowców, miałby uzasadnione prawo do dumy.

Granaty okazały się bezawaryjne w działaniu." Powyższy opis pochodzi od wydawcy.