W kręgu bolesława srockiego (Muzeum II Wojny Światowej)

Praca ta demonstruje nie tylko mało podkreślane zróżnicowanie konspiracyjnych związków młodzieży w okupowanej Warszawie, ale też – w tym wypadku – skuteczne działania posiadające na celu konsolidację wobec celu nadrzędnego.

poprzez pierwotną współpracę konspiracyjnego „Petu" z Organizacją niepokaźnego Sabotażu „Wawer", a potem zaangażowanie w Grupy Szturmowe Szarych Szeregów środowisko to staje się z czasem częścią elity warszawskiego Kedywu KG AK, a w godzinie próby jego liderzy nie tylko dowodzą strukturami batalionów „Parasol" i „Zośka", lecz też giną na posterunku realizując najtrudniejsze zadania w najcięższych powstańczych walkach w Warszawie.

Przy czym postawa ideowa szła tu w parze z praktyką i zaangażowaniem najwyższej próby, mimo intelektualnych dyskusji i rozterek i realistycznych wniosków i ocen. I dotyczyła nie tylko wychowanków, ale także liderów, a także środowiskowego mentora – Bolesława Srockiego – który zaangażowany w konspirację najwyższych szczebli, miał również swój udział w późniejszym utrwaleniu pamięci o tym bohaterskim pokoleniu, współpracując m.in.

z Aleksandrem Kamińskim.dr hab. Adam F. Baran